عملکرد سیستمهای گفتاری در محیط های نویزی دچار اختلال گردیده و کارایی آنها با افتی قابل توجه روبرو می شود. تلاش در جهت بهبود عملکرد و کارایی این گونه سیستم ها، گسترش شاخه ای از پردازش سیگنال گفتار تحت عنوان بهسازی گفتار را به دنبال داشته است. در این پایان نامه پس از بررسی اجمالی راهکارهای مختلف بهسازی گفتار، به این نتیجه رسیدیم که هم روش ها و تکنیک های کلاسیک بهسازی گفتار و هم روش ها و تکنیک های غیر کلاسیک به نوبه خود از اهمیت برخوردارند. به همین دلیل در راستای کارهای اخیری که در طبقه کلاسیک بهسازی گفتار انجام شده اند، روش quantile چندگانه را برای تخمین نویز پیشنهاد دادیم. سپس به سراغ روشهایی رفته که از اطلاعات اولیه برای بهسازی گفتار استفاده می کنند (روشهای غیر کلاسیک) در این راستا نیز روشی را که از کتاب کدهای گفتار و نویز برای تخمین همزمان سیگنال و نویز استفاده می کند، ارائه نمودیم. اکثر روشهای غیر کلاسیک در بهسازی گفتار روشهای آماری و ریاضی محض هستند و به ویژگی های ادراکی گفتار انسان توجهی ندارند. در تکنیک ارائه شده از یک تابع اعوجاج چند باندی استفاده می کنیم که مطابق با ویژگی های شنیداری گوش انسان طراحی گردیده است.