نام پژوهشگر: موسی کمان رودی

بررسی توسعه محله های شهری با تاکید بر الگوی حکمروایی خوب شهری نمونه مورد مطالعه: (منطقه 19 شهرداری تهران)
thesis دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده جغرافیا 1392
  سجاد قاسمی کفرودی   موسی کمان رودی

آنچه امروزه در اداره امور شهر مورد توجه و تأکید قرار می گیرد و به عنوان پارادایمی در مدیریت شهرها معرفی می شود؛ بهره گیری از الگوی حکمروایی خوب شهری بوده که در آن دولت، شهروندان و نهادهای خصوصی در یک جریان افقی و فرا بخشی به مشارکت می پردازند. در این بستر است که می توان امیدوار به حل مشکلات و معضلات ساختاری و کارکردی شهرها بود. در چند دهه اخیر در کشور ما رویکرد توسعه محله ای به عنوان پایه و اساس و بنیان توسعه پایدار شهری، مورد توجه مسئولین و مدیران کلان شهرها قرار گرفته است. مدیریت جدید شهری با محور قرار دادن محلات شهری قصد دارد با درک نیازهای شهروندان محلی، با آگاه ساختن سطوح بالاتر از خواسته های آنان و به عبارتی دیگر همسو کردن آن ها، هم مدیران شهر را در تأمین نیازهای ساکنان شهر و توسعه محلات یاری دهد و هم شهروندان به نحوی موثر در سرنوشت خود دخالت کنند و زمینه مساعدی برای رضایت بیشتر آنان فراهم آید. تحقیق حاضر به بررسی توسعه محله های شهری با تاکید بر الگوی حکمروایی خوب شهری در منطقه 19شهرداری تهران پرداخته است. سوالات اصلی پژوهش این است که 1 - آیا بین محله های شهری منطقه 19 از لحاظ شاخص های حکمروایی خوب شهری تفاوتی وجود دارد؟ 2- آیا بین محله های شهری منطقه 19 از لحاظ توسعه یافتگی تفاوتی وجود دارد؟ 3- آیا بین حکمروایی خوب شهری و توسعه محله ها در منطقه 19 رابطه معناداری وجود دارد؟4 -سهم هر یک از شاخص ها یا مولفه های حکمروایی خوب در توسعه محله ها تا چه میزان است؟ برای پاسخگویی به این سوالها دیدگاهها وتجربیات جهانی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت و هشت شاخص مهم مشارکت، شفافیت، پاسخگویی، قانونمندی، عدالت محوری، اجماع محوری، مسئولیت پذیری، کارایی و اثربخشی و چهار شاخص توسعه محله ای یعنی، کالبدی، اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی در محله های مورد مطالعه، مورد آزمون قرار گرفت. ابزار سنجش در این پژوهش، پرسشنامه است که با طراحی گویه هایی برای هر شاخص، با استفاده از طیف لیکرت از ساکنین منطقه 19 به صورت نمونه گیری پرسش شده است. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های آماری و مدل تاپسیس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان می دهد که سطح توسعه یافتگی محلات و حکمروایی خوب شهری در بیشتر محله های مورد مطالعه از وضعیت مناسبی برخوردار نبوده و رابطه معناداری بین دو متغیر حکمروایی خوب شهری و توسعه محله ای وجود دارد و متغیر وابسته متأثر از متغیر مستقل است. همچنین نتایج نشان می دهد که شاخص های قانون مداری، پاسخگویی، مسئولیت پذیری، مشارکت و اجماع محوری از مهم ترین دغدغه های شهروندان برای رسیدن به سطح خوب توسعه محله ای در محله های مورد مطالعه بوده است.