رانیتیدین در گروهی از داروها به ‏نام مسدودکننده‏های h2 قرار دارد. این دارو میزان ترشح اسید در معده را کاهش می‏دهد و برای جلوگیری از سوءهاضمه، رفلکس اسید معده، زخم معده و سوزش معده مصرف می‏شود. در این مطالعه، پایداری توتومری‏های رانیتیدین، اطلاعات ساختاری، اوربیتال‏های homo و lumo (انرژی‏ها و شکل‏ها)، ??homo-lumo gap، نمودارها و داده‏های uv-vis، ممان‏های دوقطبی، بارهای مولیکن، ثابت‏های تعادل و پایداری ترمودینامیکی و سنیتیکی در حلال آب (به‏ عنوان حلال بیولوژیک) و بعضی از حلال‏های مختلف (خلا،et-oh و dmso) برای توتومری‏های رانیتیدین توسط روش dft-b3lyp/6-31g** بررسی شده است. نتایج به‏دست آمده نشان می‏دهد که، کدام یک از فرم‏های ساختاری مولکول رانیتیدین بر روی گیرنده h2 اثر می‏کند و همچنین در اثر فرایند توتومری و تغییر حلال، هم پارامترهای ساختاری و هم خواص الکترونی در مولکول رانیتیدین تغییر می‏کند. شکل‏های homo در حلال‏های مختلف، متفاوت است اما شکل‏های lumo مشابه هستند. بنابراین، خواص توتومری‏های رانیتیدین نه‏ تنها به انرژی‏های homo، lumo و اختلاف انرژی بین آنها در حلال‏های مختلف وابسته است، بلکه همچنین به شکل‏ها و نواحی اوربیتال‏های homo، lumo و ممان‏های دوقطبی نیز بستگی دارد.در خلا، آب و اتانول توزیع اوربیتال homo در سمت حلقه فوران رانیتیدین متمرکز شده است. توزیع اوربیتال‏های homo در این نواحی، به‏خصوص در حلال‏های آب و اتانول (به ‏عنوان حلال‏های پروتیک ) بسیار مهم هستند. شکل اوربیتال homo رانیتیدین از آمین نوع سوم (°3)، حلقه فوران تا گوگرد اتری طول می‏کشد که این موضوع در حلال آب، به ‏عنوان یک حلال بیولوژیک اهمیت بیشتری دارد. برخی از واکنش‏ها و برهمکنش‏های بیولوژیکی رانیتیدین (به ‏مانند الکترون‏دوستی ) به این خواص و شکل اوربیتالی homo مربوط می‏شود. شباهت نواحی و شکل‏های اوربیتالی lumo در سمت گروه نیترو رانیتیدین خواص و واکنش‏پذیری (به ‏مانند هسته ‏دوستی ) مشابه‏ ای را برای توتومرهای رانیتیدین فراهم می‏سازد.. براساس داده‏های نظری (روش dft-b3lyp/6-31g**) و مطالعات ساختاری، بخش‏های مختلف توتومری t1-h در حلال آب (فرم ترمودینامیکی رانیتیدین) که دارای برهمکنش‏های احتمالی هستند مشخص شدند. بیان این گفته مهم است که مولکول رانیتیدین در فرم توتومر t1-h (حالت ترمودینامیکی) با ممان دوقطبی 77/14 دبای خیلی آب‏دوست است. بنابراین، برهمکنش بین t1-h و حلال آب خیلی قوی است و در نتیجه بین t1-h با گیرنده h2 برهمکنش خوبی رخ نمی‏دهد. در این مورد، فرم توتومری t1-h (حالت ترمودینامیکی) برای به ‏دست آوردن آزادی نسبی در حلال آب و ایجاد برهمکنش بهتر با گیرنده h2 به فرم توتومری t3 (حالت سنیتیکی با ممان دوقطبی 75/5 دبای) تبدیل می‏شود.

در این مطالعه، تحقیقات نظری داروهای تنظیم کننده فشارخون با استفاده از روش های محاسباتی اوربیتال مولکولی انجام شد. داروهای ضد فشارخون در گروه آنتاگونیست انتخابی گیرنده بتا یک هستند. داروی متعلق به گروه مسدودکننده های بتا که گاهی به صورت بتا-بلاکر نوشته شده مربوط به گروهی از داروهاست که عمدتاً در بیماری های قلبی و عروقی استفاده می شود. داروهای انتخابی در این مطالعه آسبوتولول، آتنولول، متوپرولول، موپرولول و اسمولول بود. آتنولول یکی از گسترده ترین مسدودکننده های بتا مورداستفاده است. آتنولول به عنوان جایگزینی برای پروپرانولول در درمان فشارخون بالا توسعه داده شد که این دارو با کاستن از میزان سرعت و حجم کار قلب کار می کند. آسبوتولول یک مسدودکننده بتا کاردیوسلکتیو است که مناسب تر از مسدودکننده بتا غیر کاردیوسلکتیو است. متوپرولول یک مسدودکننده انتخابی گیرنده بتا یک که مورداستفاده در درمان بیماری های مختلف سیستم های قلبی و عروقی به ویژه فشارخون بالاست. موپرولول از دیگر آنتاگونیست های گیرنده آدرنرژیک بتا است. اسمولول بانام تجاری brevibloc یک مسدودکننده گیرنده بتا کاردیوسلکتیو همراه با عملکردی در یک مدت زمان کوتاه و بدون هیچ محرک یا اعصاب سمپاتیک درونی یا فعالیت تثبیت غشا در دوزهای درمانی است. اسمولول قدرت و سرعت انقباض قلب را با مسدود کردن گیرنده های بتا آدرنرژیک سیستم های عصبی سمپاتیک که در قلب و دیگر اندام های بدن یافت می شود کاهش می دهد. در این مطالعه پایداری صورت بندی ها، اطلاعات ساختاری، اوربیتال های homo و lumo(انرژی ها و شکل ها)، ??homo-lumo gap، ممان های دوقطبی برای صورت بندی های آتنولول، آسبوتولول، متوپرولول، موپرولول و اسمولول با استفاده از روش dft-b3lyp/6-31g* بررسی شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که کدام یک از ساختارهای مولکولی این داروها و همچنین صورت بندی ها که بر روی گیرنده بتا یک اثر می کنند، منجر به تغییرات پارامترهای ساختاری و خواص الکترونی مولکولی داروها می شود.