امروزه حدود 10 درصد از داروهای تجاری شامل یک یا چند اتم فلوئور هستند که به طور قابل توجهی باعث افزایش فعالیت بیولوژیکی آن ها شده است. گروه تری فلوئورومتیل در ترکیبات آلی نقش مهمی به عنوان یک گروه کلیدی در عملکرد دارو، مواد شیمیایی کشاورزی و مواد الکترونیکی مانند کریستال های مایع دارد. تری فلوئورواستیمیدوئیل هالیدها ترکیبات مفید و قابل اعتمادی هستند که برای سنتز ترکیبات آلی فلوئوردار مورد استفاده قرار می گیرند. در این پروژه ابتدا مشتقات تری فلوئورواستیمیدوئیل هالید با استفاده از تری فلوئورواستیک اسید، تری فنیل فسفین و تترا کلریدکربن تولید و سپس این ترکیبات با سدیم ساخارین واکنش داده شد و مشتقات 2-(2،2،2-تری فلوئورو-1-(آریل آمین) اتیل) بنزو [d] ایزوتیازول -3-(2h) -1،1- اون دی اکساید با بازده بالا بدست آمدکه بوسیله ستون کروماتوگرافی خالص سازی شد و ساختار آن ها توسط تکنیک های طیف سنجی مانندir،1h-nmr،nmr13c- مورد شناسایی قرار گرفت.

کیتین و مشتق استیل زدایی آن، کیتوسان، پلیمرهای زیستی هستند که به دلیل خصوصیات منحصر به فردی چون زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و فعالیت ضد باکتری و ضد قارچ به طور گسترده در صنایع مختلف به کار برده می شوند. در این پژوهش از ضایعات میگو ی موزی (penaeus merguinsis)، گونه ی غالب صید شده در استان هرمزگان جهت استخراج این ترکیبات ارزشمند استفاده گردید. استخراج کیتین به دو روش شیمیایی و زیستی صورت گرفت. در روش شیمیایی، از پنج روش مختلف جهت پروتئین زدایی و معدنی زدایی ضایعات میگو استفاده گردید که در نهایت، روش سوم (استفاده از اسید کلریدریک 0/84 مولار و سدیم هیدروکسید 2/5 مولار)، با 95% حذف مواد معدنی و 96% حذف مواد پروتئینی به عنوان روش بهینه تعیین گردید. در استخراج زیستی کیتین در مرحله ی اول، توانایی سه گونه باکتری (pseudomonas aeruginosa, seratia marcescens, bacillus pumilus)، جهت انجام فرایند تخمیر مورد ارزیابی قرار گرفت و بعد از تعیین باکتری بهینه، اثر پارامترهای مختلف (غلظت گلوکز، مقدار باکتری و زمان) با استفاده از باکتری بهینه سنجش شد. نتایج حاصل نشان داد که در بین باکتری های مورد آزمایش، باکتری p. aeruginosa، توانایی بالاتری جهت خروج مواد معدنی و پروتئین از ضایعات میگو دارد. در بررسی اثر پارامترهای مختلف، زمان 6 روز، غلظت گلوکز 20% و مقدار باکتری 20%، به عنوان مقدار بهینه تعیین شد که منجر به تولید کیتینی با 82/66% حذف مواد معدنی و 94/98% حذف مواد پروتئینی گشت. مرحله ی بعد تولید کیتین به وسیله ی استیل زدایی کیتوسان می باشد که از سه روش گرمادهی با ماکروویو، اتوکلاو و روش سنتی گرمادهی حرارتی برای این منظور استفاده گردید. طبق نتایج به دست آمده در بین روش های مورد مطالعه، روش اتوکلاو با بازده تولید 86%، به عنوان روش بهینه جهت استخراج کیتوسان تعیین گردید. جهت شناسایی نمونه های کیتین و کیتوسان نیز از روش آنالیز ftir استفاده شد.