فضاهای زیستی امروزه نیازمند شکل گیری برپایه معیارهایی فراتر از معیارهای گذشته می باشند. بالا بردن کیفیت محیط زندگی در کنار تأمین شرایط آسایش جسمی و روحی نیازمند رعایت معیارهای پایداری که توجه ویژه به حفظ محیط زیست و منابع محدود آن دارد، شده است چراکه در غیر اینصورت ادامه زندگی ما بر روی زمین به موجب آسیب های وارده به آن نا گزیر به مخاطره خواهد افتاد. این تحقیق به بررسی سایبان ها به عنوان ابزار بهبود دهنده آسیب پذیرترین بخش پوسته خارجی ساختمان، یعنی بازشوهای شفاف در 3 گروه سایبان های خارجی، میانی و داخلی، می پردازد. تلاش صورت گرفته، در جهت بهره وری بهینه از نور طبیعی روز همگام با حذف یا کاهش بخشی از پیامدهای نامطلوب تابش خورشید و پیرو آن افزایش مصرف انرژی در ساختمان ها می باشد. مهمترین موضوعات مورد بررسی؛ تأثیر سایبان ها در کاهش مصرف انرژی و ارتقای شرایط آسایش حرارتی برای فضا های داخلی است. روش تحقیق به کار رفته، بر پایه مطالعات کتابخانه ای و شبیه سازی رایانه ای می باشد. بدین منظور ابتدا مطالعات کتابخانه ای در رایطه با ضرورت های موضوع تحقیق، پیشینه تحقیق و سپس مفاهیم مرتبط با مبانی نور و سایه اندازی و نیز شرایط آسایش حرارتی شکل گرفت. در انتها برای یافتن پاسخ مناسب از شبیه سازی رایانه ای با استفاده از نرم افزار designbuilder، بهره گرفته شد. جمع بندی نتایج بدست آمده از شبیه سازی ها بیانگر تأثیر مطلوب سایبان ها در پایین آوردن مصرف انرژی سیستم های سرمایشی و گرمایشی و در عین حال بهبود شرایط آسایش حرارتی مدل می باشد. میزان این تأثیر بسته به نوع سایبان به ازای هر متر مربع بنا، محاسبه شده است که در بهترین حالت حدود 27 درصد کاهش مصرف انرژی و 62 درصد بهبود شرایط آسایش حرارتی نسبت به مدل پایه نشان می دهد. امید است پس از مطالعه این رساله، طراحان بتوانند در انتخاب سایبان های ساختمانی، ماتریسی پویا تر از انتخاب های آگاهانه در اختیار داشته باشند و علاقه مندان به این بحث نیز در راستای تحقیقات تکمیلی، افق بازتری پیش رو داشته باشند.

تأمین آسایش حرارتی و بصری و روانی باید جزو اصلی ترین اولویت های یک طرح جامع باشد.متأسفانه در ایران در حال حاضر چنین دیدگاهی وجود نداشته و در اکثر ساختمان ها به خصوص ساختمان های عمومی با حضور موقت کاربران، اولویت های معماری ،زیبایی و یا مسائل اقتصادی می باشد.به دلیل عدم توجه طراح به انرژی مصرفی در ساختمان و آسایش کاربران، مصرف انرژی در ساختمان افزایش می یابد.در حالی که طراحان واقفند که با طراحی صحیح فرم و عناصر ساختمانی بر اساس اقلیم منطقه می توان تا حد زیادی بر آسایش کاربران و میزان مصرف انرژی تأثیر مثبت گذاشت. پژوهش حاضر در نظر دارد با انتخاب یکی از اجزا و طراحی صحیح آن در هم زمان با تأمین آسایش کاربران ،میزان مصرف انرژی را کاهش دهد.با توجه به رویکرد ذکر شده در این رساله، به طور خاص عنصر پنجره انتخاب شده و به بررسی اثر آن در فضای آموزشی(مدارس) در اقلیم تهران می پردازد.روش تحقیق در این پژوهش علاوه بر مطالعات کتابخانه ای،ارزیابی با استفاده از مطالعات میدانی و شبیه سازی کامپیوتری نیز می باشد.هدف اصلی،ارائه ابعاد مناسب پنجره با رویکرد حداکثر کسب روشنایی روز و حداقل انتقال حرارت می باشد.در مطالعه پیش رو ابعاد ، جهت گیری پنجره، نوع عایق بین شیشه های پنجره و نوع شیشه و قاب پنجره ارزیابی شده است.در نهایت با تأمین هدف مذکور علاوه بر تأمین آسایش بصری از طریق طبیعی میزان مصرف انرژی سالانه حرارتی و روشنایی کاهش یافته است. نتایج نشان می دهد با توجه به ابعاد کلاس می توان ابعاد مناسب پنجره را بر اساس تأمین حداکثر نور روز مفید برای فضاهای آموزشی طراحی کرد.هم چنین می توان برای دست یابی به حداقل انتقال حرارت ، از پنجره های دوجداره با شیشه های کم گسیل(0.05) با گاز آرگون و قاب p.v.c u استفاده کرد.به علاوه نتایج نشان داد که مناسب ترین جهت قرارگیری کلاس با توجه به هدف مذکور، سمت شمال می باشد.