در این کار پژوهشی کمپلکس های مس(i) و جیوه(ii) با لیگاند های شیف باز بر پایه ی تیوسمی کاربازون ها سنتز و شناسایی شدند. بدین منظور ابتدا دی آلدهید های 2-]3-(2- فرمیل فنوکسی)2- هیدروکسی پروپوکسی[ بنزآلدهید (دی آلدهید a) و 2-]3-(2- فرمیل فنوکسی) پروپوکسی[ بنزآلدهید (دی آلدهید b) تهیه شد. سپس لیگاند های h3l1، h2l2، h3l3 و h2l4 از واکنش تراکمی دی آلدهید های سنتز شده با تیوسمی کاربازید و 4-فنیل تیوسمی کاربازید سنتز شده و همچنین کمپلکس های جیوه(ii) و مس(i) با این لیگاند ها تهیه و توسط تکنیک های ft-ir، uv-vis و x-ray مورد بررسی و شناسایی قرار گرفتند. بررسی های انجام گرفته کئوردینه شدن لیگاندها به مرکز فلزی را تأیید می کند. ساختار کریستالی کمپلکس cu2i2(h3l1)(pph3)4.ch3cn نشان می دهد که کمپلکس حاصل یک کمپلکس دو هسته ای و لیگاند نیز به صورت دو دندانه عمل می کند. محیط کئوردیناسیون اتم مس(i) چهاروجهی انحراف یافته است و به هر اتم مس(i) یک اتم گوگرد از لیگاند، یک اتم ید، دو اتم فسفر از گروه های تری فنیل فسفین به آن کئوردینه شده است. ساختار کریستالی کمپلکس {hgi2(h2l2).2ch3oh}n به صورت پلیمری است و هندسه اطراف فلز مرکزی چهاروجهی با کمی انحراف است که اتم های سولفور لیگاند ها بین مراکز فلزی جیوه(ii) پل شده اند. فعالیت ضد میکروبی لیگاند های شیف باز و کمپلکس های جیوه(ii) و مس(i) در مقابل باکتری های گرم منفی، گرم مثبت و قارچ کاندیدا بوسیله روش های دیفوزیون آگار- دیسک و mic (حداقل غلظت بازدارنده ی رشد) مورد بررسی قرار گرفتند. از بررسی نتایج بدست آمده مشخص گردید که لیگاند های شیف باز و کمپلکس های مس(i) اثر بازدارندگی بر علیه رشد میکروارگانیسم های فوق را ندارند و لذا فاقد خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی می باشند. اما اکثر کمپلکس های جیوه سنتز شده اثر بازدارندگی بر رشد میکروارگانیسم های مطالعه شده از خود نشان دادند. بررسی ها نشان داد که نوع یون فلزی، تعداد اتم های دهنده لیگاند ها و حجم کمپلکس سنتز شده بر روی فعالیت کمپلکس اثر می گذارد، به طوری که کمپلکس های جیوه سنتز شده با لیگاند های دارای گروه هیدروکسی h3l3)و(h3l1 فعالیت ضد میکروبی بیشتری از خود نشان دادند.