این آزمایش به منظور ارزیابی اثر سطح پروتئین با و بدون افزودن پودر قارچ صدفی بر عملکرد، خصوصیات لاشه و برخی از فراسنجه های خونی در جوجه های گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملاً تصادفی نامتعادل انجام شد. در این آزمایش180 قطعه جوجه خروس گوشتی یک روزه سویه تجاری راس 308 به 4 تیمار با 4 تکرار (تیمار شاهد با 3 تکرار) و 12 قطعه جوجه در هر تکرار بصورت کاملاً تصادفی اختصاص داده شد. تیمارهای آزمایشی جیره هایی بر پایه ذرت و سویا بودند که در دو سطح پروتئین (100 و 90 درصد توصیه های راهنمای سویه تجاری راس 308) با و بدون افزودن 2 گرم در کیلوگرم پودر قارچ صدفی، مکمل شده بودند. صفات مورد بررسی، خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، خصوصیات لاشه، ترکیب شیمیایی لاشه، فراسنجه های خونی و ترکیب شیمیایی فضولات بودند. نتایج این آزمایش نشان داد کاهش ده درصدی سطح پروتئین جیره به طور معنی داری باعث کاهش وزن بدن در دوره رشد و کل دوره پرورش، کاهش مصرف خوراک در دوره رشد، افزایش ضریب تبدیل غذایی در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش، افزایش کلسترول خون در 21 و 42 روزگی، کاهش درصد لاشه، ران، سینه، ایلئوم و افزایش درصد ماده خشک و چربی لاشه و همچنین کاهش مقدار نیتروژن دفعی و رطوبت فضولات در 28 و 42 روزگی جوجه های گوشتی شد (05/0>p). افزودن پودر قارچ صدفی به جیره به طور معنی داری باعث افزایش درصد لاشه، کاهش درصد چربی لاشه، افزایش درصد ماده خشک فضولات در 42 روزگی و کاهش غلظت کلسترول خون در21 و 42 روزگی در جوجه های گوشتی شد (05/0>p). اثر متقابل بین قارچ صدفی و سطح پروتئین جیره در وزن بدن در دوره رشد و کل دوره پرورش، مصرف خوراک در دوره رشد، ضریب تبدیل غذایی در دوره رشد، پایانی و کل دوره پرورش، غلظت کلسترول خون در 21 و 42 روزگی، درصد لاشه، ران، سینه، طول ایلئوم و درصد ماده خشک و چربی لاشه و همچنین درصد نیتروژن دفعی و رطوبت فضولات در 28 و 42 روزگی جوجه های گوشتی به طور معنی داری مشاهده شد

در این پژوهش تأثیر استفاده از پروبیوتیک های باکتوسل و میکروزیست بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش 150 قطعه جوجه خروس گوشتی از سویه راس 308، با 5 تیمار جیره شامل (1- تیمار شاهد بدون افزودن پروبیوتیک، 2- تیمار شاهد + 100 گرم پروبیوتیک باکتوسل، 3- تیمار شاهد + 120 گرم پروبیوتیک باکتوسل، 4- تیمار شاهد + 250 گرم پروبیوتیک میکروزیست و 5- تیمار شاهد + 300 گرم پروبیوتیک میکروزیست)، با 3 تکرار در هر تیمار و 10 قطعه جوجه خروس در هر تکرار در قالب طرح کاملاً تصافی مورد استفاده قرار گرفت. صفات مورد بررسی عبارت از خوراک مصرفی، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی، خصوصیات لاشه، فراسنجه¬های خونی و جمعیت میکروبی روده بودند. افزودن 120 گرم پروبیوتیک باکتوسل، غلظت hdl سرم خون را در سن 21 و 42 روزگی افزایش و غلظت ldl سرم خون را در این سنین به طور معنی داری کاهش داد (05/0 >p). افزودن 120 گرم پروبیوتیک باکتوسل به طور معنی¬داری مصرف خوراک در دوره های رشد و کل دوره را کاهش و سبب بهبود افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در دوره¬های رشد و کل دوره پرورش شد (05/0 >p). هم چنین استفاده از 120 گرم پروبیوتیک باکتوسل در جیره، سبب افزایش تعداد لاکتوباسیل ها و کل تعداد باکتری¬های موجود در ایلئوم روده باریک جوجه¬های گوشتی شد. افزودن 250 و 300 گرم پروبیوتیک میکروزیست به جیره جوجه¬های گوشتی در دوره رشد و کل دوره به طور معنی¬داری (05/0 > p) سبب بهبود افزایش وزن بدن نسبت به تیمار شاهد شد. هم¬چنین این تیمارها سبب افزایش غلظت hdl و کاهش غلظت ldl سرم خون جوجه¬ها در 21 و 42 روزگی نسبت به تیمار شاهد شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از پروبیوتیک باکتوسل به مقدار 120 گرم در هر تن جیره جوجه¬های گوشتی عملکرد جوجه-های گوشتی را نسبت به تیمار شاهد بهبود داد.

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف خرده برنج بر عملکرد و کیفیت تخم مرغ مرغان تخمگذار، آزمایشی با استفاده از 5 سطح خرده برنج (30،20،10،0 و 40 گرم درصد)در قالب طرح کاملا تصادفی با استفادهاز 90 قطعه مرغ تخمگذار سویه تجاری های لاین (w36) دریک دوره 84 روزه در 5 تیمار و 6 تکرار و 3 قطعه مرغ تخمگذار در هر تکرار انجام گردید. در طول آزمایش عملکرد مرغان تخمگذار (مصرف خوراک، درصد تولید تخم مرغ ، وزن تخم مرغ، میانگین وزن توده تخم مرغ و ضریب تبدیل غذایی)، ترکیبات سرم خون (تری گلیسرید، کلسترول، ldl,hdl و گلوکز) ، خصوصیات کیفی تخم مرغ (ارتفاع سفیده، ضخامت، استحکام و وزن پوسته، ایندکس تخم مرغ و زرده، نمره تخم مرغ، واحدهاو، رنگ زرده و میزان کلسترول زرده) و همچنین وزن بدن مرغان تخمگذار مورد بررسی قرار گرفت.

در یک آزمایش فاکتوریل 3 × 2، تاثیر استفاده از سطوح مختلف پودر آویشن در جیره کم پروتئین بر عملکرد، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی روده جوجه های گوشتی مورد مطالعه قرار گرفت. در این آزمایش 108 قطعه جوجه گوشتی سویه تجارتی راس 308 بصورت مخلوطی از دو جنس، با 6 تیمار شامل دو سطح پروتئین استاندارد (سطح توصیه شده انجمن ملی تحقیقات (1994nrc,) و 90 درصد سطح توصیه شده انجمن ملی تحقیقات) و سه سطح پودر آویشن (صفر، 5/0 و 1 درصد) و 3 تکرار برای هر تیمار و 6 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار در قالب طرح کاملا? تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. خصوصیات مورد بررسی عبارت بودند از: خوراک مصرفی، افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، خصوصیات لاشه، فراسنجه های خونی و جمعیت میکروبی روده. با کاهش سطح پروتئین، میزان خوراک مصرفی در دوره آغازین، ضریب تبدیل غذایی در دوره های مختلف پرورش (آغازین، رشد و کل دوره ) و نیز مقدار چربی حفره شکمی به طور معنی داری افزایش و وزن بدن در دوره های مختلف پرورش و مقدار عضله سینه کاهش یافت ( 05/0 >p). همچنین با کاهش سطح پروتئین، غلظت تری گلیسرید، کلسترول، vldl، hdl و ldl سرم خون در سن 21 و 40 روزگی به طور معنی داری افزایش یافت ( 05/0 > p). استفاده از پودر آویشن در جیره، جمعیت باکتری های لاکتوباسیل ایلئوم جوجه های گوشتی را به طور معنی دار افزایش و جمعیت باکتری e.coli و کلستریدیوم پرفرنجنس ایلئوم را کاهش داد ( 05/0 > p). افزودن 5/0 درصد پودر آویشن به جیره کم پروتئین به طور معنی داری مصرف خوراک در دوره آغازین را کاهش و سبب بهبود افزایش وزن وضریب تبدیل غذایی در دوره های رشد و کل دوره، پرورش شد ( 05/0 > p). همچنین استفاده از پودر آویشن در جیره کم پروتئین غلظت تری گلیسرید، کلسترول، vldl و ldl سرم خون در سن 21 و 40 روزگی را به طور معنی دار کاهش داد ( 05/0 > p). نتایج این آزمایش نشان داد که استفاده از 5/0 درصد پودر آویشن در جیره کم پروتئین به طور معنی دار غلظت تری گلیسرید، کلسترول، vldl و ldl سرم خون در سن 21 و 40 روزگی را کاهش داد و همچنین سبب بهبود عملکرد، افزایش جمعیت لاکتوباسیلوس ها و کاهش جمعیت e.coli و کلستریدیوم پرفرنجنس ایلئوم جوجه های گوشتی شد ( 05/0 > p). کلمات کلیدی: آویشن، جیره کم پروتئین، عملکرد، فراسنجه های خونی، جمعیت میکروبی، جوجه گوشتی.