تجمع کادمیوم به عنوان یک آلاینده زیست محیطی در اندام های تولیدمثلی می تواند تاثیرات مخربی را از طریق القا استرس اکسیداتیو بر روی روند اسپرماتوژنز و مورفولوژی اسپرم بگذارد. سیلیمارین ماده موثر دانه گیاه خارمریم به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی می تواند استرس اکسیداتیو را مهار کند. این مطالعه با این هدف انجام شد تا مشخص نماید که آیا سیلیمارین قادر است اثرات مخرب کادمیوم را بر پارامترهای اسپرم قوچ مهار نماید. اسپرم های گرفته شده از اپی دیدیم قوچ فراهانی swim upو سپس به چهار گروه تقسیم شدند (در هر نمونه 106× 5 اسپرم): 1-اسپرم های لحظه صفر، 2-اسپرم های لحظه 180 دقیقه (کنترل)، 3-اسپرم های تیمار شده با کادمیوم کلراید (mµ10) به مدت 180 دقیقه و 4-اسپرم های تیمار توام سیلیمارین (mμ5 ) به همراه کادمیوم کلراید (mµ10) به مدت 180 دقیقه. جهت بررسی قابلیت حیات اسپرم از سنجش mtt و رنگ آمیزی ائوزین-نگروزین و از تست scd و رنگ آمیزی اکریدین اورنژ جهت بررسی تمامیت dna استفاده گردید. جهت بررسی جنبه مورفولوژیکی آپوپتوزیس در هسته اسپرم و تمامیت آکروزوم به ترتیب از رنگ آمیزی diff-quick وcomassie brilliant blue استفاده گردید. همچنین سنجش قابلیت تحرک بر اساس دستورالعمل who انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها توسط آنالیز واریانس یک طرفه و t-test همراه شده با تست توکی انجام و تفاوت میانگین ها در حد 05/0p< معنی دار در نظرگرفته شد. در این پژوهش درصد قابلیت حیات، قابلیت تحرک، تمامیت dna ، تمامیت آکروزوم و قطر هسته در گروه تیمار شده با کادمیوم کلراید نسبت به کنترل به طور معنی داری کاهش یافت. کاربرد مشترک سیلیمارین با کادمیوم کلراید توانست این اثرات را (به جز قابلیت تحرک) نسبت به گروه تیمار شده با کادمیوم کلراید به طور معنی داری جبران کند. نتایج این پژوهش نشان داد که سیلیمارین به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی قادر است اثرات مخرب کادمیوم بر برخی از پارامترهای اسپرم قوچ را مهار نماید.

لیتیوم نه تنها به عنوان یک آلاینده زیست محیطی محسوب می¬شود بلکه ترکیبات آن در داروهای ضدافسردگی مورد استفاده قرار می¬گیرد. این ماده قادر است از طریق القاء استرس اکسیداتیو تأثیرات سویی بر فعالیت های طبیعی تولید مثلی نر اعمال نماید. سیلیمارین از عصاره دانه گیاه خارمریم به دست می آید و به عنوان یک آنتی اکسیدانت قوی می تواند استرس اکسیداتیو را مهار کند. این پژوهش با هدف بررسی اثر سیلیمارین بر برخی از پارامترهای اسپرم قوچ تیمار شده با لیتیوم¬کلراید انجام شد. اسپرم¬های ناحیه دمی اپیدیدیم بیضه قوچ فراهانی با ایجاد چند برش و به وسیله سرنگ حاوی محیط کشت ham’s f10 + 25mm hepes شستشو و جمع¬آوری شد. پس از swim up اسپرم¬ها، سوسپانسیون اسپرم و محیط کشت به چهار گروه تقسیم شدند: 1- اسپرم¬های لحظه صفر، 2- اسپرم¬های لحظه 180 دقیقه (کنترل)، 3- اسپرم¬های تیمار شده با لیتیوم¬کلراید به مدت 180 دقیقه و 4- اسپرم¬های تیمار سیلیمارین + لیتیوم¬کلراید به مدت 180 دقیقه. سپس از نمونه¬های گروه¬های مختلف جهت بررسی پارامترهای اسپرم همچون قابلیت حیات، قابلیت تحرک، تمامیت dna ، تمامیت آکروزوم و اندازه¬گیری قطر هسته استفاده شد. داده¬های حاصل با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و t-test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و تفاوت میانگین در سطح (p<0.05)معنی¬دار در نظر گرفته شد. تیمار اسپرم¬ها با لیتیوم¬کلراید به مدت 180 دقیقه توانست درصد قابلیت حیات و تحرک اسپرم¬ها را در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش دهد. در این زمان لیتیوم¬کلراید در مقایسه با گروه کنترل موجب افزایش معنی¬داری در شکستگی dna و از طرفی کاهش معنی¬داری در تمامیت آکروزوم و هم چنین قطر هسته اسپرم شد. پس از 180 دقیقه، سیلیمارین در گروه سیلیمارین + لیتیوم¬کلراید توانست اثرات مخرب لیتیوم¬کلراید بر پارامترهای مذکور به جز قابلیت تحرک اسپرم را در مقایسه با گروه لیتیوم¬کلراید جبران نماید. سیلیمارین به عنوان یک آنتی¬ اکسیدانت قوی قادر است اثرات سمی لیتیوم¬کلراید بر برخی پارامترهای اسپرم قوچ را مهار نماید.