نام پژوهشگر: علی نوری خاتون بانی

شکر گزاری پادشاهان و پهلوانان در شاهنامه فردوسی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه لرستان - پژوهشکده ادبیات 1393
  گودرز سوری   علی عباس رضایی نورآبادی

با توجه به جستجوهای انجام گرفته شده درباره شکر گزاری پادشاهان و پهلوانان در شاهنامه فردوسی حدود یکصدوچهل یک مورد شکر گزاری یافت شد و مورد بررسی قرار گرفت. این پایان نامه برای دانشجویان و علاقه مندان به زبان فارسی مفید خواهد بود.پزوهش گران و دانشجویان بدانند که ایرانیان به ویزه شاهان و پهلوانان در طول تاریخ یکتا پرست و ستایشگر یزدان پاک بوده اند.

بررسی شعر نشاط اصفهانی براساس شاخصه های سبک عراقی
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه لرستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  مهرداد ولی نژاد   علی نوری خاتون بانی

چکیده در این پایان¬نامه به بررسی شعر نشاط اصفهانی بر اساس شاخصه های شعر سبک عراقی پرداخته شده است. تحقیق از چهار فصل تشکیل شده است. فصل اول دربردارنده¬ی کلیات، است. در بخش کلیات به بیان مسأله ، سوالات تحقیق ، فرضیات و پیشینه¬ی پرداخته شده است. در فصل دوم پس از تعریف سبک در لغت و اصطلاح به بحث در مورد سبک شناسی و مکاتب و رویکردهای آن پرداخته شده است . در فصل سوم تحت عنوان سبک شعر عراقی و شاخصه ها و معیارهای آن ، ابتدا با توجّه به آنچه در کتب تحقیی مربوط به سبک این دوره – به¬ویژه آثار ملک الشعرای بهار، سیروس شمیسا و غلامرضایی – آمده است، به بررسی ویژگی¬های برجسته¬ی شعر سبک عراقی از نظر زبانی ، ادبی و فکری پرداخته شده است.سپس به معرّفی شاعران مهم و تأثیرگذار سبک عراقی پرداخته شده و برخی ویژگیهای سبکی شعر آنها معرفی شده است. در فصل چهارم به موضوع اصلی تحقیق یعنی بررسی شعر نشاط بر اساس شاخصه¬ها و معیارهای سبک عراقی پرداخته شده است. در بررسی شعر نشاط اصفهانی با در نظر گرفتن منابع گوناگون ترجیح داده شد که مبنای کار بر اساس شیوه¬ی سیروس شمیسا – که خود مبتنی بر روش ساختار¬گرایانه است - قرار گیرد. بر این اساس ابتدا ویژگی¬های زبانی شعر نشاط در سه سطح آوایی، لغوی و صرفی و نحوی مورد بررسی قرار گرفته است و سپس به بررسی ویژگی¬های ادبی و فکری شعر نشاط ، به صورت جداگانه ، پرداخته شده است. برای بررسی هریک از این ویژگی¬ها سعی شده است ابتدا شواهدی از شعر شاعران معروف سبک عراقی آورده شود و سپس، شعر نشاط – از حیث ویژگی¬های ذکرشده - با شعر آنها مقایسه و بررسی شود.در پایان نتیجه به دست آمده از بررسی¬ها ذکر شده است .در این پایان¬نامه به بررسی شعر نشاط اصفهانی بر اساس شاخصه های شعر سبک عراقی پرداخته شده است. تحقیق از چهار فصل تشکیل شده است.. در بررسی شعر نشاط اصفهانی با در نظر گرفتن منابع گوناگون ترجیح داده شد که مبنای کار بر اساس شیوه¬ی سیروس شمیسا – که خود مبتنی بر روش ساختار¬گرایانه است - قرار گیرد. بر این اساس ابتدا ویژگی¬های زبانی شعر نشاط در سه سطح آوایی، لغوی و صرفی و نحوی مورد بررسی قرار گرفته است و سپس به بررسی ویژگی¬های ادبی و فکری شعر نشاط ، به صورت جداگانه ، پرداخته شده است. برای بررسی هریک از این ویژگی¬ها سعی شده است ابتدا شواهدی از شعر شاعران معروف سبک عراقی آورده شود و سپس، شعر نشاط – از حیث ویژگی¬های ذکرشده - با شعر آنها مقایسه و بررسی شود.

حسد در شاهنامه
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه لرستان - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1393
  مریم رستمی   علی حیدری

یکی از رذایل اخلاقی که در طول تاریخ بشر آثار بسیار منفی فردی و اجتماعی داشته است مسأله حسد است، حسد به معنی «ناراحت شدن از نعمت¬هایی است که خداوند نصیب دیگران کرده و آرزوی زوال آنها و حتی تلاش و کوشش در این راه»! در واقع می¬توان گفت: حسد یکی از ریشه¬های اصلی تمام بدی¬هاست و از دام¬های بسیار خطرناک شیطان است، همان دامی که در نخستین روزهای آفرینش بشر کار خود را کرد و فرزند آدم (ع) «قابیل» را به کام خود فرو کشید و دستش را به خون برادرش «هابیل» آلوده کرد و به همین دلیل در روایات اسلامی، حسد یکی از اصول سه¬گانه کفر شمرده شده است (تکبر، حرص و حسد). فردوسی با تکیه بر باورهای اساطیری و متون دینی، رشک و حسد که یکی از محورهای آز است را پیرنگ بسیاری از داستان¬هایش قرار داده و تراژدی¬های خونبار را سامان داده و سروده تا شر و شومی آن را به تصویر کشد. فردوسی در بسیاری از داستان¬هایی که در آنها به زوال و انحراف پادشاهان، بزرگان و یا دیگران اشاره می¬کند، آزمندی و رشک را عامل اصلی معرفی می¬کند. از این نظر، آزمندی و رشک در شاهنامه همه جا نتیجه¬ی شوم به بار آورده است. نگارنده بر این اساس به شرح و تحلیل حوادثی برجسته در این زمینه پرداخته است. «حسد از مهمترین رذیلت¬های اخلاقی و نیز از جمله ی خلقیّات بسیار مذموم و ناپسند در شاهنامه است. در برخی از رویدادها و حوادث شاهنامه این مسأله کاملاً مشهود است. در شاهنامه شر و شرور در قالب شخصیت ها، موجودات اهریمنی و مفاهیم و مضامین انتزاعی چون خشم، رشک و حسد، ستم، آزمندی و... که نمایانگر نیروهای شر و بدی در وجود انسان¬هاست به نمایش گذاشته شده است «با در نظر گرفتن این نکته که شاهنامه اثری اسطوره ای- حماسی است در میان داستان های آن با چهره¬ها، زمان ها، مکان ها، موقعیت ها و حتی اندیشه های نمادین مواجه می شویم که شناخت درست شاهنامه در گرو تفسیر و تحلیل نمادها و دست یافتن به پیام های پنهان آن است.