شبکه بین خودرویی امروزه به عنوان طرحی جامع و نوین مطرح شده است که هدف آن، برقراری ایمنی در جاده، مدیریت ترافیک و فراهم سازی کاربردهای رفاهی برای رانندگان و مسافران در جاده است. ارتباطات خودروها در این شبکه به دو صورت خودرو به خودرو و خودرو به زیرساخت (واحدهای کنار جاده) می باشد. در این ارتباطات، پیامهای مختلفی حاوی رخدادهای مهم هشدار دهنده در مورد وضعیت جاده و خودروها، اطلاعات ترافیکی، اطلاعات شخصی خودروها مثل سرعت و مکان ارسال می گردند. متاسفانه ارتباطات بیسیم و همچنین سرعت بالای تعداد زیادی از خودروهای موجود در شبکه، منجر به ایجاد چالشهایی در شبکه می شوند که از جمله ارسال اطلاعات نادرست، تغییر و ارسال مجدد پیامهای منتشر شده در شبکه، دورانداختن بسته های مسیریابی در شبکه و جعل هویت می توانند تاثیرات جبران ناپذیری بر زندگی افراد بگذارد. علاوه بر این، کاربران شبکه تمایل دارند که اطلاعات خصوصی آنها که منجر به شناسایی منحصر به فرد آنها در شبکه می شوند، حفظ گردند. بنابراین حفظ امنیت و حریم خصوصی دو مسئله بحرانی برای استفاده عملی این شبکه ها در زندگی واقعی هستند. بررسی ها نشان می دهند زیرساخت کلید عمومی راه حل مناسبی برای ایمن سازی ارتباطات در شبکه خودرویی می باشد. بنابراین در این پایان نامه به بررسی رخنه های موجود در این زیرساخت پرداخته و دو نیاز امنیتی مهم را بررسی کرده ایم. در مسئله اول، مکانیابی در شبکه خودرویی بررسی شده است. برای تعداد زیادی از کاربردهای این شبکه، دریافت اطلاعات صحیح در مورد مکان خودروها یک نیاز اساسی است. به همین منظور به بهبود سیستمی برای مکانیابی پرداخته ایم که از واحدهای کنار جاده برای مکانیابی استفاده می کند و خطاهای جی.پی.اس را ندارد. در این بهبود نحوه آرایش واحدهای کنار جاده را به گونه ای تغییر داده ایم که دو مزیت حاصل شود؛ اولا، برای مکانیابی توسط خودروها، سربار ارتباطی با واحدهای کنار جاده کم می شود و ثانیا، در کاربرد تایید موقعیت خودروها، فضای حالتی که خودروی بدخواه می تواند یک موقعیت نادرست انتخاب کند کاهش می یابد. در مسئله دوم، حمله سایبل بررسی شده است. در این حمله، خودروی بدخواه خود را به جای چند خودروی دیگر جا می زند و یا اینکه موجودیتهای ساختگی در شبکه ایجاد می کند. هدف او خلل در کاربردهای مبتنی بر رأی گیری، اختلال در مسیریابی و کاهش کارایی شبکه است. در این پایان نامه ابتدا حمله سایبل را شبیه سازی کرده و تاثیر سوء آن را در سه الگویتم مسیریابی مختلف نشان می دهیم. سپس با بررسی روشهای مختلف، بهترین روش مبارزه با این حمله یعنی مکانیزم زیرساخت کلید عمومی را انتخاب کرده و با بررسی یکی از پروتکل های پیشنهادی در این زمینه که نرخ شناسایی صددرصد دارد، به اصلاح روش پرداختیم.

شبکه بی سیم سنسوری از گره های سنسوری و ایستگاه اصلی تشکیل شده است. هر گره سنسوری از واحدهای حسگر، حافظه، منبع انرژی و پردازش و همچنین بعضا از موقعیت یاب مکانی و جابجاکننده تشکیل شده است. از آنجایی که گره ها از منبع انرژی محدو و غیر قابل شارژ بهره می برند دغدغه دانشمندان حوزه شبکه wsn این است که چطور با یک روش انرژی کارآمد داده های محیطی و کنترلی شبکه را به مقصد انتقال داده، طوری که طول عمر شبکه را نیز افزایش دهن. برا رسیدن به این هدف مهم پروتکل چنین شبکه ها باید انرژی آگاه باشد. یک پروتکل مبتنی بر خوشه بندی برای شبکه wsn پیشنهاد نموده ایم که ضمن انتخاب بهینه سرخوشه و فرستنده خوشه، با تشکیل حلقه ارتباطی دو طرفه در خوشه موجب کاهش فاصله انتقال و مصرف انرژی گردید. با مسیریابی بهینه علاوه بر کاهش همه جانبه مصرف انرژی، طول عمر شبکه نیز افزایش می یابد. در این پایان نامه برای پیاده سازی و شبیه سازی و مقایسه عملکرد پروتکل پیشنهادی و پروتکل leach-c، در محیط برنامه نویسیborland-c++ به شکل ماژولار کد نویسی نموده ایم. در این نرم افزار داده های حاصل از اجرای پروتکل ها در فایل (با فرمت csv) ذخیره می شود. با بررسی داده ها و مقایسه داده های حاصل از اجرای دو پروتکل نشان می دهد که پروتکل ارائه شده نسبت به پروتکل leach-c به میزان قابل توجهی مصرف انرژی را کاهش و طول عمر شبکه را افزایش داده است.