آلودگی های انگلی کرمی در بز بعنوان یک مشکل بزرگ در تمام دنیا مطرح بوده واز راه های گوناگون باعث خسارات اقتصادی می شوند. در تحقیق حاضر جهت مطالعه انگلی و تعیین شیوع آلودگی در بزهای منطقه جیرفت از استان کرمان-ایران تلاش شده است. در مجموع 198 دستگاه گوارش بز مورد آزمایش قرار گرفتند. نماتودها از شیردان،روده بزرگ و روده کوچک جدا شده ودر فرمالین 10درصد برای تشخیص های بیشتر نگهداری شدند.از روده کوچک، سستودها جدا شدند و پس از شستشو با آب با رنگ استوکارمین رنگ آمیزی شدند. نتایج این مطالعه نشان داد که در بز 3/39 % از حیوانات آزمایش شده به انگل های زیر آلوده بودند: همونکوس کونتورتوس(6/13%)،پارابرونما اسکریابینی(6/11%)، تریشوریس گلوبلوزا(5/8%)، کاملوسترونژیلوس منتولاتوس(5/3%)، استیلزیا گلوبیپونکتاتا(5/3%)، مونیزیا اکسپانسا(5/3%)، اوسترتاژیا سیرکومسینکتا(1%)، اوزوفاگوستومم کلمبیانوم(5/0%)، مارشالاژیا مارشالی(5/0%)، نماتودیروس (5/0%)، تریشوریس اویس(5/0%)، آویتلیناسانتری پونکتاتا(5/0%) سطح آلودگی در حیوانات بالغ و حیوانات جوان تقریبا" مساوی بود. بیشترین میزان آلودگی با همونکوس کونتورتوس، پارابرونما اسکریابینی و تریشوریس گلوبلوزا مشاهده گردید. در آنالیز آماری اختلاف معنی داری بین شیوع آلودگی با فصل، جنس و گروه سنی مشاهده نگردید (05/0(p>.