امروزه جذب امواج الکترومغناطیس در ناحیه میکروموج در حوزه های تکنولوژی نظامی و مدنی از اهمیت به سزایی برخوردار می باشد. با رشد سریع وسایل الکترونیکی بی سیم (wireless) به دانش و موادی نیاز است که امواج مضر را جذب کند و ارزان و مناسب نیزباشد.در مهندسی هوا فضا، پیشرفت مواد جاذب میکروموج در گستره وسیع طیف الکترومغناطیس بخش عظیمی از تکنولوژی امنیتی را شامل می شود، که جهت کاهش رادار بازتابی از سطح هواپیما استفاده می گردد. مواد نانو به دلیل خواص بی نظیر الکتریکی مکانیکی گزینه های مناسبی برای جاذب های امواج الکترومغناطیسی می باشند و کامپوزیت های بر پایه مواد نانو می توانند سبک و ارزان بوده و به راحتی سنتز شوند. باتوجه به ماهیت و جایگاه مواد جاذب امواج، سنتز این مواد و بررسی برخی از خواص آنهامدنظر می باشد که در ابتدا بعد از ارائه تئوری های بنیادی جذب امواج الکترومغناطیس،سنتز نانو ذرات فریت کبالت- روی و فریت نیکل- روی و کامپوزیت های آنها بر بستر پلی آنیلین با درصدهای مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه کامپوزیت های پلی آنیلین/کربونیل آهن با نسبت های مختلف تهیه و با نانوکامپوزیت های فریت مقایسه می شوند. شناسایی ساختار مواد سنتز شده توسط طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir) ،الگوی پراش اشعه ایکس (xrd) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) و تجزیه وزن سنجی حرارتی (tga) مورد مطالعه قرار می گیرد، همچنین خواص جذبی میکروموج بوسیله تکنیک بازتاب در محدوده فرکانسی ghz 2-21 مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج نشان داد که کامپوزیت های سنتز شده جذب خوبی نسبت به امواج الکترومغناطیس از خود نشان می دهند.

کاتالیزورهای زیگلر- ناتا به عنوان یک دسته مهم از کاتالیزورهای صنعتی نقش بسزا و ویژه ای در تولید پلی الفین ها دارند. اما استفاده از این کاتالیزورها برای پلیمریزاسیون آلفا- الفین های سنگین به دلیل حجیم بودن مونومرها و وجود شاخه های جانبی آنها نتیجه مناسبی را به ما نمی دهد. زیرا پلیمریزاسیون آلفا- الفین های سنگین با این نوع کاتالیزورها فعالیت و فضاویژگی بسیار پایینی دارند. با توجه به اینکه پلی آلفا- الفین های سنگین پلیمرهای بسیار پرکاربرد در محدوده وسیعی از وزن مولکولی خود هستند پس وجود سیستم کاتالیزوری که بتواند این مشکل را حل کند بسیار حائز اهمیت است. سیستم کاتالیزوری ticl4/mgx2 (منیزیم کلراید و منیزیم اتوکساید) پرمصرفترین سیستم های کاتالیزوری زیگلر-ناتا در تولید پلی الفین ها هستند. از جمله محدودیت های این سیستم کاتالیزوری در پلیمریزاسیون آلفا- الفین های سنگین مربوط به کم بودن فعالیت و فضاویژگی پایین است. برای برطرف کردن مشکل فوق در این پروژه از سیستم کاتالیزوری ticl4/mgx2 همراه با هالید فلزی fecl3 و ترکیب آن با هالید شبه فلزی sicl4 در دو مرحله اصلاح پایه و کاتالیزور و همچنین چند نوع الکترون دهنده داخلی و خارجی استفاده شد