در این کار، کامپوزیتها و نانوکامپوزیتهای جدیدی از پلیمریزاسیون درجای 2-متیل آنیلین بر بستر سیلیکا یا نانو سیلیکا-ساپورت سولفوریک اسید به عنوان اسید جامد دوپه کننده در حضور آمونیوم پرسولفات تحت شرایط حلال آزاد (حالت جامد) ساخته شدند. عوامل موثر بر ساختار پلیمر، شامل نسبت اسید به منومر و نسبت اکسیدان به منومر و نوع سیلیکای به کار رفته (شامل سیلیکا ژل معمولی، نانو سیلیکای خریداری شده و نانو سیلیکای سنتز شده) مورد بررسی قرار گرفتند؛ سپس در ادامه شرایط بهینه برای سنتز این کامپوزیتها و نانوکامپوزیتها معین شد. نانو سیلیکا و سیلیکا-ساپورت سولفوریک اسید به عنوان یک اسید جامد، می تواند دوپینگ را به خوبی انجام دهد. از طرفی معلوم شد که کامپوزیتها و نانوکامپوزیتهای دارای نانو سیلیکای خریداری شده از نظر سطح دوپینگ بهتر از آنهایی بودند که در آنها نانو سیلیکای سنتز شده به کار رفته بود. از طرفی در نسبت اکسیدان به منومر برابر 1 نتایج بهتری در مقایسه با نسبت های بالاتر بدست می آمد. ضمن اینکه پلیمر موجود در ساختار کامپوزیتها تمایل زیادی به ایجاد فرمهای بیشتر اکسایش یافته دارد که به دلیل حضور استخلاف متیل در ساختار پلیمر است. کامپوزیتها و نانوکامپوزیتهای سنتز شده به کمک روشهای طیف سنجی مادون قرمز (ft-ir) ، ماوراء بنفش- مرئی(uv-vis) شناسایی شدند و انجام فرآیند دوپینگ توسط این روشها ثابت شد. مورفولوژی و اندازه ذرات آنها نیز با استفاده از تصاویر میکروسکوپ الکترونی پویشی(sem) و عبوری (tem) و میکروسکوپ نیروی اتمی (afm) مورد مطالعه قرار گرفت. تصاویر afm نشان داد که ذرات کروی، مجزا از هم و دارای اندازه متوسط 57 نانومتر هستند