موتان (mutan) یک اگزوپلی ساکارید، متعلق به گروه هموپلی ساکاریدهاست که توسط آنزیم موتان سوکرازgtfi) ) حاصل از طیف وسیعی از باکتری های اسید لاکتیک تولید می شود. موتان به دلیل خاصیت چسبندگی اش درصنعت دارای اهمیت بالایی بوده و با توجه به اینکه بیوپلیمر موتان حدود 70 درصد پلاک های دندان را شامل می شود، از نظر پزشکی نیز حائز اهمیت می باشد. به منظور تولید این بیوپلیمر در چغندرقند و استفاده از ساکارز فراوان آن به عنوان پیش ماده برای این آنزیم، ژن کد کننده ی این آنزیم از باکتری streptococcus doweni جداسازی و در ناقل بیانی pbinplus پشت سر پروموتر عمومی 35s همسانه سازی شد. ناقل pbinplus حاوی ژن کامل gtfi به اگروباکتریوم تومافیشنس نژاد lba4404 برای تراریزش به چغندرقند منتقل شد. همچنین در این تحقیق علاوه بر ساخت سازه بیانی ژن موتان سوکراز آزمایشی به منظور مطالعه ی صفت باززایی گیاهچه برای تولید برگ های حاوی پایه جوانه به دو روش باززایی مستقیم و غیرمستقیم در گیاه چغندرقند، یک آزمایش فاکتوریل 2×2×3 با 12 تیمار در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و در هر تکرار 10 ریزنمونه در آزمایشگاه انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه سطوح غلظتی هورمون های بنزیل آدنین (ba) و نفتالین استیک اسید (naa) هر یک به میزان 5/0 میلی گرم در لیتر در روش باززایی مستقیم و هورمون های 2-4-d و کینتین (kin) هر یک به میزان 5/0 میلی گرم در لیتر در روش باززایی غیرمستقیم، دو ژنوتیپ چغندرقند sbsi-04) و (sbsi-02 و سه نوع ریزنمونه ی برگ پایه جوانه (جوانه انتهای)، برگ و دمبرگ بود. نتایج تجزیه واریانس این آزمایش نشان داد که ژنوتیپ sbsi-02با تفاوت معنی داری بیشترین جوانه را تولید نمود. همچنین نوع ریزنمونه، ژنوتیپ و روش باززایی اثر معنی داری (p?0.01) روی کارایی باززایی ریزنمونه ها داشتند. میزان کارایی باززایی نیز متأثر از اثرات متقابل ریزنمونه و ژنوتیپ بود. نتایج این آزمایش نشان داد که نوع ریزنمونه و ژنوتیپ تاثیری بر روش باززایی ندارند، اما بین دو روش باززایی مستقیم و غیرمستقیم اختلاف معنی داری وجود (p?0.01) دارد.