عنوان : بررسی تاثیر هارمالین بر تشنجات ناشی از کیندلینگ الکتریکی آمیگدال در موش صحرایی چکیده مقدمه: هارمالین یکی از بتا کربولین ها ی موجود در گیاه اسپند ( peganum harmala) می باشد.این ترکیب در سطح سیناپسها باعث افزایش نوروترانسمیترهایی همچون سروتونین و نوراپی نفرین می شود. هارمالین و دیگر بتاکربولینها برای گیرنده های gaba-a به عنوان inverse agonist وارد عمل می شوند و طیف وسیعی از اثرات معکوس بنزودیازپین ها را ایجاد می کنند که مهمترین آنها القا اضطراب و تحریک cns می باشد هارمالین قادر است فعالیت mao-a وmao-b را نیز مهار نمایند بنابراین می توانند غلظت امینهایی نظیر نوراپی نفرین،سروتونین،و دوپامین را در سیناپس های عصبی افزایش دهند . لذا پیش بینی می شود در القاء تشنج موثر باشد .در این تحقیق نقش هارمالین بر تشنجات ناشی از کیندلینگ الکتریکی آمیگدال مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: هفت گروه از موش های صحرایی نر(280تا 320گرمی) پس از جراحی استرئوتاکسیک و یک هفته دوره بهبودی با تحریکات الکتریکی روزانه آمیگدال (دو بار با فاصله زمانی چهار ساعت) کیندل شدند. به گروه¬های یک تا سه پس از کیندل شدن به ترتیب دوزهای 5، 15 و 50 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن حیوان، هارمالین به صورت داخل صفاقی ،تزریق شد. گروه چهارم روزانه سالین (ml/kg1) و گروه پنجم روزانه هارمالین با دوز mg/kg5 به صورت داخل صفاقی دریافت می¬کردند.گروه ششم روزانه acsf و گروه هفتم هارمالین با دوز ( mm50) به صورت داخل بطنی دریافت می¬کردند. در گروهای مذکور پس از اعمال تحریکات کیندلینگ ، کمیت¬های تشنجی ثبت می شدند. نتایج: در گروه¬ دوم ( دوز 5 میلی گرم به ازای یک کیلوگرم وزن حیوان) سی دقیقه پس از تزریق ،مدت زمان امواج تخلیه متعاقب (add) نسبت به سالین بطور معنی داری افزایش یافت(p<0.05). در گروه پنجم add تجمعی نسبت به گروه دریافت کننده سالین ،افزایش معناداری نشان داد (p<0.05) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 (s1l)نیز کاهش معناداری داشت (p<0.01) . در گروه هفتم ، مدت زمان تشنج (sd) نسبت به گروه دریافت کننده acsf افزایش معناداری نشان داد (p<0.01) و مدت زمان تاخیری تا شروع مرحله 1 (s1l) و مرحله چهار(s4l) نیز کاهش معناداری داشت (p<0.01) همچنین هارمالین توانست تعداد تحریکات لازم برای بروز مراحل دوم، سوم (p<0.05) چهارم و پنجم (p<0.01) تشنج را به طور معنا داری کاهش دهد. بحث:با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش ، پیشنهاد می شود که هارمالین به واسطه تحریک گیرنده های nmda و مهار گیرنده های gaba باعث افزایش فعالیت نورونها و تولید پتانسیل عمل های با فرکانس بالا می¬شود و در نتیجه در مدل کیندلینگ آمیگدال اثر تشنجی دارد. کلمات کلیدی: تشنج، هارمالین، کیندلینگ، آمیگدال