هیدروژل¬ها شبکه¬های پلیمری سه بعدی آب¬دوست شامل مونومرهای اسیدی، بازی و خنثی می¬باشند که قادرند مقدار زیادی آب و محلول نمک¬ها را جذب کنند. به علت این خاصیت فوق العاده، رفتار تورمی چندسازه¬ها و نانوچندسازه¬های ابرجاذب مورد مطالعه قرار گرفته است. در این تحقیق هیدروژل نانوچندسازه بر پایه آکریلیک اسید، هیدروتالک اصلاح-شده و سدیم آلژینات به روش پلیمری¬شدن رادیکالی در شرایط جو تهیه شدند. ساختار نانو و ریخت¬شناسی سطح هیدروتالک اصلاح شده و نمونه¬های هیدروژل توسط پراش اشعه ایکس (xrd)، طیف¬سنج زیر قرمز (ir) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. تاثیر مقدار هیدروتالک بر میزان جذب آب نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می¬دهند که افزایش مقدار اندکی هیدروتالک می¬تواند جذب آب نمونه¬های هیدروژل را افزایش دهد اما با افزودن بیش از حد این ماده میزان جذب آب کاهش خواهد یافت. در نهایت رهایش داروی ایندومتاسین به عنوان یک داروی الگو، مورد بررسی قرار گرفت. توصیف رهایش دارو نیز با خاصیت رفتار تورمی هیدروژل¬های چندسازه¬ ابر-جاذب مرتبط است. نتایج نشان داد که هیدروژل چندسازه سنتز شده می¬تواند به عنوان یک سامانه رهایش دارو بسیار مناسب باشد.