افیولیت نورآباد بخشی از یک مجموعه افیولیتی به شد ت دگرسان شده می باشد که در امتداد سیستم کوهزایی زاگرس قرار دارد. این مجموعه افیولیتی در غرب ایران و انتهای شمال غربی دامنه زاگرس واقع شده است. سنگ های این مجموعه افیولیتی از پایین به بالا شامل پریدوتیت، گابروهای لایه ای، گابروهای ایزوتروپ، پلاژیوگرانیت، مجموعه دایک های صفحه ای، گدازه بالشی و سنگ های رسوبی می باشد. توالی خروجی مجموعه افیولیتی نورآباد به صورت گدازه های بالشی بازالتی در گردنه گشور و حوالی روستای تمرگ رخنمون دارند.گدازه های بالشی رخنمون یافته در امتداد گسل اصلی زاگرس بخشی از زمین درز افیولیتی بین کمربند زاگرس و زون سنندج - سیرجان به شمار می آیند. کانی های اصلی این سنگ ها شامل پلاژیوکلاز و کلینوپیروکسن می باشند. بررسی های ژئوشیمیایی نشان می دهد که این گدازه ها متعلق به سری ساب آلکالن (تولئیتی) بوده که از نظر درجه اشباع از آلومینیوم (asi) متاآلومین می باشد و درگستره ی بازالت های کف اقیانوسی نوع مورب واقع می گردند. این گدازه ها در نمودارهای بهنجار شده نسبت به کندریت از عناصر نادر خاکی سبک (lree) و برخی از کاتیون های با قدرت میدان بالا (hfs) غنی شده هستند و در عناصر نادر خاکی سنگین (hree) و عناصر لیتوفیل بزرگ یون (lile) تهی شده هستند.