درکشور ما متاسفانه قیمت نسبتا کم منابع طبیعی انرژی و منفعت طلبی عده ای از افراد سودجو، مانع از پذیرش و گسترش توسعه پایدار در سطح کلان شهر تهران و سایر شهرهای ایران شد. منطقه 22 شهرداری تهران(واقع در غربی ترین بخش شهر تهران) یکی از مناطق شهری در سطح ایران است که با وجود برنامه ریزی های دقیق و تلاش های قبلی، به علت رقابت شدید ارگانهای نظامی (سپاه، ارتش و ناجا) برای ساخت و ساز در این منطقه و توسعه نامنظم منطقه در جهات افقی و عمودی، تراکم بیش ازحد واحدهای مسکونی و در نهایت عدم توجه به زیرساختهای مورد نیاز مجتمع های زیستی و نیازهای حداقلی ساکنین منطقه می توان گفت که مقیاس انسانی خود را از دست داده است و در صورت ادامه دار شدن این روند احتمالا در آینده ای نه چندان دور ساکنانش دچار مشکلات عدیده میگردند. در همین راستا خلق یک فضای جمعی مطلوب در این منطقه که تعاملات و تجربیات زندگی شهری در آن روی می دهدو از طرفی ضمن استفاده حداکثری از کلیه امکانات و زنده سازی پتانسیل های موجود در سایت،پاسخگوی نیاز های منطقه و حتی شعاع فراتر از منطقه باشد،در دستور کار قرار گرفته است.انتخاب سایت این ساختمان در کنار بزرگراه شهید خرازی و در مجاورت دریاچه چیتگر،این امکان را فراهم می آورد که این مجموعه به عنوان یک جاذبه فعال به لحاظ اقتصادی و تفریحی در سطح منطقه و حتی در سطح کلان تر شهر تهران، قابل بهره وری و اقبال عمومی از لحاظ اجتماعی باشد و همچنین آغازی بر توسعه پایدار (به معنای مدیریت و حفظ منابع پایه ) در منطقه باشد .