چکیده: راهیان نور، پدیده ای است که در سال های اخیر توانسته است مخاطبان گسترده ای را همراه خود سازد. پژوهش «راهیان نور به مثابه گردشگری میراث فرهنگی: مستندسازی تجربه سیاستی»، راهیان نور را از منظر مطالعات گردشگری مورد بررسی قرار می دهد. از این رو با در نظر گرفتن ویژگی و مولفه های خاص این پدیده، با عنوان «گردشگری میراث فرهنگی» از آن نام می برد. هم چنین می کوشد تا از رهگذر مطالعات سیاست گذاری، تجربیات سیاستی راهیان نور را مستندسازی نموده و این تجربیات را در قالب مدل فرآیندی سیاست گذاری عمومی تشریح کند. لذا به سوالات زیر پاسخ می دهد: 1- چگونه می توان بر اساس مدل فرآیندی، تجربه کاروانهای راهیان نور را مستندسازی نمود؟ 2- راهیان نور در پاسخ به چه نیازی شکل گرفت؟ 3- چه زمینه هایی (اجتماعی، سازمانی و..)، اجرای طرح راهیان نور را تبدیل به یک ضرورت کرد؟ 4-از مستندسازی تجربه کاروان های راهیان نور، چه تجربه مدیریتی را می توان استخراج کرد؟ برای پاسخگویی به این سوالات از روش مستندسازی تجربیات سیاستی بهره گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه و مطالعات اسنادی استفاده شد. فرایند مستندسازی و جمع بندی تجربه، در واقع چکیده ای از شرح مسئله، تکالیف قانونی، سابقه تحلیلی از اقدامات پیشین، تحلیل و ارائه راه حل، ارزیابی نهایی از اجرای طرح است. تجربه سیاستی راهیان نور در قالب مدل مذکور، مستندسازی شد. در نهایت از منظر مطالعات گردشگری، تجربه مدیریتی راهیان نور، به صورت شفاف و کامل، تنقیح و تجرید گردید. کلیدواژه ها: راهیان نور، گردشگری، میراث فرهنگی، مستندسازی، مدل فرآیندی، سیاستگذاری عمومی، تجربه.