این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر رضایت از زندگی در میان 450 نف (160 مرد و290 زن ) از دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز می پردازد و به این منظور از پرسشنامه ای خودخود اجرا بهره می جوید .در ابتدا محقق به بحث نظری پیرامون این نکته می پردازد که آیا متغیر (( رضایت از زندگی )) یک متغیر بسیط است یا یک سازه که دارای ابعادی چند است ؟ که پیش فرض بسیط بودن آن را انتخاب می نماید. در این پزوهش سوالاتی اصلی محقق عبارت است از : 1- میزان رضایت از زندگی دانشجویان در دانشکده های مختلف چقدر است ؟ 2- آیا بین رضایت از زندگی دختران و پسران دانشجو تفاوتی وجود دارد ؟ 3- آیاعوامل اجتماعی موثر بر رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر خواستگاههای وحد دارند ؟ 4- مهمترین عوامل اجتماعی موثر بر رضایت از زندگی دانشجویان چه هستند؟ ما برای تخلیل داده ها از رگرسیون خطی استفاده نموده ایم. نتایج پژوهش حکایت از آن داد که میزان رضایت از زندگی در دانشکده های مختلف تفاوت معناداری با هم ندارد . به لحاظ آماری دانشجویان دختر و پسر دارای رضایت از زندگی متفاوتی نیستند . ما دریافتیم که در هر دو جنس (( رضایت از خود )) ، ((مثبت نگری )) و ((رضایت از دانشگاه )) تاثیر شایانی در رضایت از زندگی متفاوتی نیستند . با این وجود دو متغیر ((موفقیت تحصیلی )) تاثیر بیشتری در رضایت از زندگی پسران نسبت به دختران دارد . بنابراین می توان گفت که عوامل موثر بر رضایت از زندگی پسران و دختران و اثر بخشی آنها تا حد زیادی مشابه است . در پایان نتایج تحقیق حکایت از آن دارد که میزان رضایت از زندگی دانشجویان در حد مطلوبی است .1-5] [ : median : 3/62 & rang