چکیده توسعه ی اقتصادی فرآیندی است که محور اصلی آن را رشد تولید ناخالص ملی تشکیل می دهد. برنامه ریزی توسعه با این هدف صورت می گیرد که امکانات و منابع ملی را در جهت رشد هرچه بیشتر تولید کالاها و خدمات مورد نیاز تجهیز نماید. اما تلاش برای تولید بیشتر با بهره گیری گسترده تر از تمامی منابع اعم از منابع انسانی، سرمایه فیزیکی و منابع طبیعی همراه است. به عبارت دیگر هنگامی که نرخ رشد اقتصادی به طرز محسوس بالا می رود، فشار فزاینده ای بر منابع وارد می گردد. و مواد خام و انرژی بیشتری به مصرف می رسد. از این رو چنانچه امکان بهره برداری بیشتر از هر یک از منابع یاد شده به موازات رشد تولید مهیا نباشد، تولید با تنگنا رو به رو می گردد. هدف اصلی این تحقیق بررسی ارتباط علی بین مصرف فراورده های نفتی و رشد اقتصادی ایران در دوره زمانی 1355 تا 1390 است. تنایج حاصل از برآورد الگوی تصحیح خطای برداری حاکی از آن است که . یک رابطه علیت دوطرفه نیز بین مصرف فرآورده های نفتی و تولید در بلند مدت وجود دارد. کلید واژه: رشد اقتصادی، مصرف انرژی، الگوی تصحیح خطای برداری