ادبیات مقاومت چهره¬ای انسانی و جهانی دارد و تلاش¬های یک نسل مبارز را که برای رهایی سرزمین، دین، فرهنگ و سنت¬های خود از چنگال تجاوزگران به پا خاسته است، برای همگان در شعر و ادب ترسیم می¬کند. حوادثی مانند اشغال عراق و حمله عراق به ایران، باعث آفرینش آثاری یگانه در حوزه ادبیات مقاومت ملل شد. آثار شاعر عراقی«یحیی سماوی» و شاعر دفاع مقدّس ایران«قیصر امین¬پور» میراثی ارزشمند در عرصه شعر مقاومت دو سرزمین است. پژوهش حاضر بر آن است که به بررسی مضامین مقاومت و پایداری در شعر دو شاعر مورد نظر بپردازد. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که احساس تعلق به سرزمین، دفع تجاوز و اشغال خارجی از عوامل اصلی بروز عناصر مقاومت در شعر یحیی سماوی و قیصر امین پور است. وطن¬دوستی، شهادت، آزادی، حماسه عاشورا و اعتراض به نادیده گرفتن ارزشهای جریان مقاومت و بیان جنایات دشمن از مهم¬ترین درونمایه¬های شعر مقاومت شاعران مورد نظر به شمار می¬رود. این دو شاعر از نماد و اسطوره در شعرشان استفاده کرده¬اند. روش این پژوهش تحلیلی- توصیفی و با رویکرد تطبیقی(مکتب آمریکایی) است که با تحلیل شواهد درون متنی انجام می¬گیرد.