در سال های اخیر با افزایش عمق گودبرداری و تعدد آن درمناطق شهری که به دلایل مختلف از جمله دستیابی به ظرفیت باربری خاک بیشتر و نیز استفاده از فضاهای زیر زمین انجام می شود، مقدار و وسعت نشست زمین مجاور محل گودبرداری افزایش یافته که مکرراً باعث آسیب رسیدن به سازه های مجاور می شود. هنگام گودبرداری دیواره گود که در زیر پی سازه مجاور قرار دارد، مقداری حرکت افقی و قائم خواهد داشت که این جابجایی خاک موجب نشست قسمتی از پی (به صورت ناهمگن) و در نتیجه مقداری تغییر مکان و تغییرشکل در اعضای مختلف سازه شده و نهایتاً باعث بروز تغییرات در نیروهای داخلی اعضا خواهد شد. این نیروها می تواند موجب بروز آسیب¬های جدی در سازه شده و یا حتی موجب خرابی و فروریزش قسمتی از سازه شود. این موضوع مخصوصاً در مناطق شهری و مسکونی که ساختمان ها ارتفاع و وزن زیادی دارند و عمق گودبرداری ها زیاد است اهمیت بسیاری می یابد. پارامترهای متعددی در بررسی موضوع مذکور نقش دارند از جمله آن¬ها می توان به مشخصات خاک، مشخصات سازه، نحوه پایدارسازی گود و نوع پی اشاره نمود. در این پژوهش تأثیر نوع سازه نگهبان، نوع پی سازه بالادست گود، تعداد دهانه های سازه و ارتفاع سازه بر روی الگوی نشست پی سازه با سیستم قاب خمشی و موقعیت و نوع خرابی سازه بالادست با انجام تحلیل عددی به کمک نرم افزار plaxis مورد بررسی قرارگرفت. نتایج نشان داد که تیرهای طبقه اول و دهانه نزدیک به گودبرداری به دلیل افزایش قابل توجه نیروی محوری و ستون های طبقه اول به دلیل تغییر قابل توجه در اندازه و جهت نیروی برشی و لنگر خمشی از حساس ترین قسمت های سازه به حساب می آیند.