اختلال اضطراب افسردگی مختلط و افسردگی اساسی از اختلالات رایج روانشناختی می باشند و شناخت درمانی مبتنی بر حضورذهن یکی از روشهای درمان مفید آنها محسوب می شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر حضورذهن بر تعدیل طرحواره های ناسازگار و کاهش نشخوار فکری و نگرانی بیماران مبتلا به اضطراب افسردگی مختلط و افسردگی اساسی بود.روش: سه بیمار مبتلا به اضطراب افسردگی مختلط و سه بیمار مبتلا به افسردگی اساسی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. تمامی بیماران شش بار به وسیله پرسشنامه های افسردگی بک (bdi-ii)، اضطراب بک (bai) (فقط بیماران مبتلا به اضطراب افسردگی مختلط)، فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار یانگ (sf- ysq)، مقیاس پاسخ های نشخواری (prs) و نگرانی (pswq) ارزیابی شدند. پژوهش از نوع تک آزمودنی چند خط پایه ای بود، بنابراین داده های جمع آوری شده به روش تحلیل اندازه گیری های مکرر و تحلیل داده ها به کمک رسم نمودار تجزیه و تحلیل شدند. از فرمول درصد بهبودی و ملاک بهبود تشخیصی نیز برای قضاوت درباره میزان بهبودی استفاده شد. نتایج: هم بیماران مبتلا به اضطراب افسردگی مختلط و هم بیماران مبتلا به افسردگی اساسی توانستند با کسب درصدهای بهبودی بالا هم در مرحله پس از درمان و هم در مرحله پیگیری 60 روزه اثربخشی خود را در تمام متغیرهای پژوهش ثابت کنند. بحث و نتیجه گیری: شناخت درمانی مبتنی بر حضورذهن به کاهش معناداری در میزان طرحواره های ناسازگار، نشخوار فکری و نگرانی بیماران مبتلا به اضطراب افسردگی مختلط (madd) و افسردگی اساسی (mdd) انجامید. بنابراین لازم است بیش از پیش مورد توجه متخصصین بالینی قرار بگیرد.