چکیده نگارنده در این پژوهش ، به بررسی مقابله ای گروه های فعلی پوسته ای دو مفعولی در زبان انگلیسی و فارسی بر اساس برنامه کمینه گرا می پردازد. در ابتدا مروری بر نظرات زبانشناسان در مورد ساخت های دو مفعولی بر اساس برنامه کمینه گرا شده است .بر پایه چارچوب نظری مطرح در این پایان نامه که همان الگوی نظری هارلی (2000) است مشخص شد که ساخت های دو مفعولی به دلیل رفتار نحوی متفاوتی که نشان می دهند بهتر است از ساخت های مشابه خود که در این پژوهش ساخت متممی مضاعف خوانده می شوند متمایز گردند.این ساخت ها از طریق نمودار های درختی ایکس تیره در هر دو زبان به نمایش درآمدند تا بدین وسیله شباهت ها و تفاوتهای بین دو زبان مشخص شوند.هارلی در پژوهش های خود به وجود دو حرف اضافه ی انتزاعی اشاره می کند که در ساخت دو مفعولی ارتباط مالکیت و در ساخت متممی مضاعف ارتباط مکانی را نمایان می سازد . او معتقد است افعال در ساخت دو مفعولی از دو هسته تشکیل یافته اند. یکی موضوع بیرونی و گزاره سببی و دیگری که عامل حرف اضافه ای "مالکیت است.همچنین استدلال کرده زبانی که عنصر حرف اضافه ای "مالکیت" نداشته باشد ،اجازه تسلط سازه ای مالک بر مملوک و موضوع هدف بر کنش رو را نمی دهد و درنتیجه فاقد ساخت دو مفعولی خواهد بود. نگارنده براساس شواهد نحوی ارائه شده توسط هارلی ، جملات زبان فارسی را مورد بررسی قرار داد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که در زبان فارسی برخلاف زبان انگلیسی ساخت دو مفعولی وجود ندارد . زیرا در این زبان مالک بر مملوک و موضوع کنش رو بر موضوع هدف تسلط سازه ای ندارد بنابراین برای بیان مالکیت در این زبان از حرف اضافه ی مکانی استفاده می شود.در انتها می توان نتیجه گرفت که هرچند برنامه کمینه گرا در تحلیل گروه فعلی پوسته ای در زبان فارسی همچون زبان انگلیسی کارآمد است اما ساخت گروه فعلی دو مفعولی در این دو زبان متفاوت است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است و نگارنده در تحلیل داده ها از شم زبانی خود بهره گرفته است و شیوه گرد آوری داده ها به صورت کتابخانه ای است.