نام پژوهشگر: الناز نیکپور خشکرودی
الناز نیکپور خشکرودی اکبر ایمان پور
در قرارداد مشارکت در ساخت و ساز مالک زمین با سازنده (شخص حقیقی یا حقوقی)، قرارداد منعقد می نماید تا در ازای ساختن پروژه ای ساختمانی در زمین مزبور، در آن چه ساخته می شود شریک گردد. قرارداد مشارکت در ساخت و ساز ، قراردادی لازم ، مسهم الشرکه ، عهدی- تملیکی ، مستمر ، رضایی، مختلط و در برخی موارد که یک طرف آن دولت ، اداره اوقاف ، بانک باشد قراردادی الحاقی است و در راستای تشکیل این عقد ، طرفین مانند تمام عقود در برابر هم تعهداتی می نمایند که بعد از بررسی ممکن است ذات این عقد را به یکی از عقود معین بیان شده در قانون مدنی مانند جعاله ، وکالت و یا شرکت مدنی نزدیک کند و یا حتی در سایر موارد از جرگه عقود معین دور شده و تحت لوای ماده 10 قانون مدنی انگاشته شود. در این قرارداد علاوه بر حقوق و تعهداتی که طرفین اصیل قرارداد نسبت به یکدیگر دارند ، در صورتی که یکی از طرفین قرارداد اقدام به پیش فروش ساختمان در حال احداث نماید، نسبت به طرف قرارداد ثانویه که بر حسب مورد ممکن است قائم مقام یکی از طرفین اصیل قرارداد باشد نیز حقوق و تعهداتی را دارا می باشند و همچنین در حالتی که قائم مقامان طرفین اصیل قرارداد اقدام به معامله ای نسبت به ساختمان در حال احداث نماید نیز حقوق و تعهداتی بر اساس مفاد قراردادهای منعقده برای هریک از طرفین اصیل ، قائم مقامان آن ها و شخص ثالث ایجاد خواهد نمود. قرارداد مشارکت در ساخت و ساز مانند سایر قراردادها ممکن است منحل شود و اسباب انحلال آن بسته اراده طرفین قرارداد و شرایط و مفاد قراردادی و قانونی ممکن است فسخ ، انفساخ و یا تفاسخ باشد که هریک از این موارد انحلال دارای ضمانت اجرایی خاص خود است که می توان مهمترین اثر آن را جبران خسارت های ایجاد شده دانست.