هدف از این مطالعه پیدا کردن تفاوت احتمالی قابل ملاحظه در کاربرد و ادراک استراتژی های بی ادبی از قبیل بی ادبی مثبت، بی ادبی منفی، طعنه زدن، و رفتار غیرکلامی در بین فارسی زبانان و انگلیسی زبانان آمریکایی بود. همچنین، بررسی پدیده انتقال عملی در مقوله ادراک و عملکرد بی ادبی در بین زبان آموزان ایرانی با سطح زبان انگلیسی بالای متوسط در نظر گرفته شد. علاوه بر این، الگوی پاسخ و اولویت های هر یک از گروه ها مشخص و نمایان گردید. به جهت تحقق اهداف پژوهش، 42 نفر آمریکایی، 54 نفر فارسی زبانان، و 138 زبان آموزان ایرانی در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان در رده سنی 18-30 و شامل دانشجویان از هر دو جنس مذکر و مونث بودند. برای جمع آوری داده، پرسشنامه بی ادبی توسط محقق ساخته شد. یک مطالعه آزمایشی انجام گرفت و بر اساس آلفای کرونباخ اعتبار پرسشنامه 0.82 برآورد شد. هر دو گروه انگلیسی زبانان آمریکایی و زبان آموزان ایران به تکمیل پرسشنامه انگلیسی پرداختند. این در حالی بود که نسخه ترجمه فارسی بازگردانده شده پرسشنامه بی ادبی در بین زبان آموزان ایرانی و فارسی زبانان توزیع گشت. از آنجایی که هیچ رفتار عملیاتی در این پژوهش صورت نپذیرفت، طرح پژوهش پس رویدادی بود. یافته های این مطالعه نشان داد که تمام چهار استراتژی های بی ادبی توسط همه گروه ها مورد استفاده قرار گرفت، اما هر گروه الگوی خاص خود و سلسله مراتبی متفاوت در استفاده از استراتژی های بی ادبی شکل دادند. تفاوت گروه ها در استفاده از بی ادبی مثبت به طور قابل توجهی متمایز نبود اما از سوی دیگر، استفاده آنها از سه استراتژی دیگر از نظر آماری معنی دار بود. جالب توجه است که عملکرد هر یک از گروه ها در مقایسه با انگلیسی زبانان آمریکایی حاکی از تنوع آماری قابل توجهی در استفاده از بی ادبی منفی، رفتار غیرکلامی، و طعنه زدن بود. ولیکن چنین اختلاف عملکردی بین زبان آموزان ایرانی و فارسی زبانان مشاهده نشد. همچنین، می توان بر اساس داده های جمع آوری شده از زبان آموزان ادعا کرد که انتقال عملی در کاربرد استراتژی های بی ادبی در بین ایشان مشاهده شد. به علاوه، نتایج گزارش شده از درک بی ادبی انگلیسی زبانان آمریکایی ها، فارسی زبانان، و زبان آموزان ایرانی حاکی از تفاوت قابل ملاحظه ای نبود.