امروزه حذف ویا کاهش نویز یک مساله اساسی در پردازش سیگنال¬های دیجیتال است و به سرعت روش¬های جدیدی برای این مهم پیشنهاد می¬شود.اساسا ارسال اطلاعات با هر کیفیتی که باشد آغشته شدن آن به نویز اجتناب ناپذیر است، اگرچه روش-هایی برای کاهش تاثیر نویز وجود دارد.گوسی بودن یا نبودن نویز از دو نظر حائز اهمیت است: اول پردازش و تحلیل رفتار آن¬ها،دوم اثر فیزیکی نویز روی پدیده مورد نظر. گوسی بودن نویز از منظر اول یعنی رفتار تحلیلی وکار ریاضی با آن به عنوان یک حسن بزرگ دیده می¬شود و لذا همیشه مهندسان و تحلیل¬گران علاقه مند هستند نویز¬ها را گوسی فرض¬کنند، این به خاطر ویژگی¬های فرایندهای با توزیع گوسی است. اول اینکه سادگی ریاضی دارند، دوم اینکه با قضیه حد مرکزی مناسبت دارتد در نتیجه به طراحی های مهندسی پاسخ خوبی می¬دهند، ولی ازمنظر دوم یعنی اثرات قیزیکی معمولا مخرب¬تر هستند. لذا از نظر مهندسان و تحلیلگران بیشتر مورد توجه هستند البته برای کاهش اثر نویز کارهای فراوانی صورت می¬پذیرد من جمله استفاده از تقویت کننده¬های کم¬نویز(lna ) در طبقه اول ،چراکه می¬دانیم اثر نویز در snr خروجی سیستم عمدتا حاصل نویز طبقه اول است(رابطه1-1) ویا عایق کردن هر طبقه مدارنسبت به اثرات مخرب طبقه¬های دیگر.اما این¬گونه عملیات مربوط به طراحان مدارات الکترونیکی است و ما می¬خواهیم قبل از همه این¬ها ایده¬ای برای کاهش نویز دریافتی بیان کنیم و تا حد امکان بتوانیم سیگنال اصلی را از درون سیگنال آغشته به نویز بازیابی کنیم. در این پایان نامه ابتدا به بحث پیرامون کلیاتی در باب نویز و تبدیل ویولت می¬پردازیم،سپس در فصل دوم کارهایی که در زمینه کاهش نویز انجام¬شده را مرور خواهیم کرد، در فصل سوم به بیان روش پیشنهادی خواهیم¬پرداخت، فصل چهارم مربوط به ارائه شبیه¬سازی های مختلف است وفصل آخر مختص جمع¬بندی و نتیجه¬گیری است.

در این پایان نامه، پیچش میله های ارتوتروپیک با شکل مقطع های مختلف شامل سطوح مقطع مستطیلی شکل توپر، بیضوی شکل توپر، بیضوی شکل توخالی و هم چنین میله های ایزوتروپیک با سطح مقطع بیضوی شکل با سوراخی دایروی شکل، بررسی شده است. با استفاده از تئوری پیچش سن-ونان، مولفه های جابه جایی و مولفه های غیر صفر تنش، بر حسب تابع اعوجاج به دست آمده اند. با جایگذاری مولفه های تنش در معادلات تعادل، معادله حاکم بر مسئله حاصل می شود. ابتدا، یک میله بلند ارتوتروپیک با سطح مقطع مستطیلی شکل تحت گشتاور پیچشی محوری، تحلیل می شود و تنش های برشی و صلبیت پیچشی به دست می آیند. سپس، پیچش یک میله بلند ارتوتروپیک با سطوح مقطع بیضوی شکل توپر یا توخالی تحت گشتاور پیچشی، مورد آزمون قرار می گیرد. با به دست آوردن حل عمومی معادله دیفرانسیل، که نشانگر شرایط مرزی می باشد، حلی در نظر گرفته می شود که در کل سطح مقطع برقرار است. سپس، حل مذکور طوری تنظیم می شود که معادله حاکم را نیز ارضا نماید. در نهایت، بیشینه جابه جایی محوری و بیشینه تنش بر روی سطح مقطع به دست می آیند. مثال های متعددی به منظور مقایسه بیشینه جابه جایی محوری و بیشینه تنش وون مایسس برای شکل سطوح مقطع مختلف با مساحت و ضریب منظرهای یکسان، حل شده اند. در مرحله آخر، پیچش یک میله ایزوتروپیک با سطح مقطع بیضوی شکل با یک حفره دایروی با استفاده از تابع پتانسیل تحلیلی مختلط، مورد بررسی قرار گرفته است.