پیل سوختی نوعی پیل الکتروشیمیایی است که انرژی شیمیایی حاصل از واکنش را مستقیما به انرژی الکتریکی تبدیل می کند. گرچه شیوه تجمع و اتصال اجزای یک پیل و تکنیک قرار دادن اجزا در کنار هم در کارایی پیل سوختی موثر است، ولی آنچه که از اهمیت ویژه ای در کارایی این مجموعه برخوردار است، ساختار الکترود است که سطح مشترک آن و غشاء نقش مهمی در کارایی یک پیل سوختی دارد. در این پژوهش از روش های ولتامتری چرخه ای، ولتامتری روبش خطی و کرونوآمپرومتری استفاده شد تا میزان بارگذاری پلاتین و محتوای نفیون در لایه کاتالیست کاتدی پیل سوختی و میزان غلظت آب اکسیژنه و سرعت چرخش الکترود در حین آزمایش های الکتروشیمیایی الکترود نفوذی گازی مشخص و بهینه شود.در قسمتی از کار نیز عملکرد دو نوع کاتالیست پلاتین با بستر کربنی 2? درصد با پلاتین با بستر کربنی 4? درصد با روش های ذکر شده، مقایسه شد. نتایج حاصل از هر روش تائیدی بر روش دیگر شد که بیان می داشت مقدار بارگذاری mg.?cm?^(-2) 2/? و محتوای نفیون 3? درصد وزنی کاتالیست در جوهر کاتالیست بالاترین دانسیته جریان را به خود اختصاص می دهند. و برای انجام تست های الکتروشیمیایی مقدار غلظت ?3/? مول بر لیتر از آب اکسیژنه به همراه سرعت 18?? دور بر دقیقه چرخش الکترود (بالاترین سرعت موجود الکترود) باعث می شود که به بهترین نتایج و بالاترین جریان ها برسیم. بین دو کاتالیست ذکر شده نیز بر خلاف انتظار کاتالیست پلاتین با بستر کربنی 2? درصد نسبت به پلاتین با بستر کربنی 4? درصد عملکرد بهتری را نشان داد.