ضرری که در نتیجه فعل یا ترک فعل زیان آور به شخص وارد می شود ممکن است مادی یا معنوی باشد. ضرر مادی نیز خود به دو قسم است: از دست دادن مال یا محروم ماندن از نفع که بیشتر تحت عنوان «عدم النفع» مورد بحث واقع می شود.آنچه در این پایان نامه مورد نظر است بررسی خسارت عدم النفع در حقوق ایران و فقه امامیه و مقایسه آن با مقررات کنوانسیون بیع بین المللی کالا می باشد، که با توجه به اهمیت موضوع و رویه حاکم در محاکم دادگستری، به بررسی این مطلب بپردازیم که آیا جبران خسارت عدم النفع در حقوق ایران و فقه امامیه و کنوانسیون بیع بین المللی کالا امکان پذیر می باشد یا خیر؟ و آیا اینگونه خسارات طبق موازین فقه امامیه ضرر محسوب می گردد و آیا جبران این خسارت مشروع می باشد و بر چه مبانی فقهی استوار است و رویکرد قوانین حقوقی ایران در این زمینه چیست و کنوانسیون چه دیدگاهی در این زمینه دارا می باشد. از آنجا که ایران به عنوان یکی از اعضای جامعه جهانی ناگزیر از روابط اقتصادی و بازرگانی با سایر کشورها ست، بررسی و مقایسه قواعد مربوط به عقد بیع با سیستمهای حقوقی دنیا و به ویژه کنوانسیون مذکور اهمیت فراوانی دارد. بدین ترتیب موضوع رساله حاضر، در سه قسمت شامل تعاریف و مفاهیم و ماهیت و مبانی عدم النفع در فقه امامیه و حقوق ایران و مقایسه آن با کنوانسیون و در نهایت نحوه تقویم خسارت و رویه قضایی رایج مورد بررسی قرار خواهد گرفت.