به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید و تیامین با هدف بهبود کیفیت، کمیت و عمر گلجای ژربرا رقم پینک الگانس، آزمایشی در سال 1391 در دانشگاه فردوسی مشهد طرح ریزی و درگلخانه تجاری شرکت مقصود در آبان ماه اجرا گردید. در ابتدا گیاهان کاملا یکنواخت و مشابه (6 ماهه) انتخاب و سپس عملیات جوانه برداری انجام شد. نحوه کاربرد سالیسیلیک اسید و تیامین به صورت محلول پاشی، در دو مرحله به فاصله دو هفته صورت پذیرفت. تیمارها شامل شاهد (آب شهر)، سالیسیلیک اسید 75 و 150 میکرومولار، تیامین 250 و 500 میکرومولار در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. بعد از اینکه گل ها برداشت شدند، گل ها سریعا به آزمایشگاه گروه باغبانی منتقل شدند و عملیات بعد از برداشت به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام پذیرفت و تیمارهای بعد از برداشت شامل شاهد (آب مقطر) و سالیسیلیک اسید 200 میکرومولار بودند همچنین 2% سوکروز به تمامی ظروف گلجای اضافه شد و در دو دمای 1± 25 و دمای 1± 7 قرار داده شدند. نتایج صفات قبل از برداشت نشان -داد که اثر تیمار بر صفات محتوی کلروفیل، شاخص اسپد، تعداد گل، قطر گل، طول دوره رشد، قطر ساقه، طول ساقه، میزان قندهای قابل احیا، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز معنی دار بود. نتایج دوره بعد از برداشت در گلهای نگه داری شده در دمای 25 درجه نشان می دهد که تیمار sa150-sa200 سبب بیشترین میزان قطر گل، جذب محلول گلجای، عمر گلجای، آنتوسیانین گلبرگ، مواد جامد محلول و کمترین میزان درصد نشت الکترولیت شد اگر چه اثر سایر تیمارها نیز نسبت به شاهد محسوس تر بوده است. همچنین در مورد گلهای نگه داری شده در دمای 7 درجه اگرچه بیشترین میزان جذب محلول مربوط به تیمار sa150-sa200 میکرومولار بود، اما تیمار sa75-sa200 سبب بیشترین عمرگلجای، بازارپسندی و کمترین نشت الکترولیت شد همچنین تیمار thi 500-sa200 سبب کمترین میزان خمش ساقه شد. با توجه به اثرات مطلوب سالیسیلیک اسید و تیامین در افزایش کیفیت و ماندگاری گل، می توان آنها را به عنوان مواد ارزان قیمت پیشنهاد کرد.