به منظور بررسی و مطالعه رخساره ها و محیط رسوبی نهشته های ژوراسیک در منطقه ساختاری البرز شرقی، یک برش چینه شناسی در شمال شرق سبزوار انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. در این منطقه نهشته های ژوراسیک با ضخامت 78/435 متر شامل واحد های سنگی دلیچای با ضخامت 12/131 متر شامل آهک های مارنی در پایین است که به طور هم شیب و تدریجی و گاه گسله بر روی سازند شمشک قرار دارد و سازند لار با ضخامت 66/304 متر شامل سنگ آهک توده ای و ضخیم لایه در بالا است که با ناپیوستگی هم شیب بر روی سازند دلیچای قرار می گیرد. از برش مورد نظر تعداد 200 نمونه جمع آوری شد که 99 مقطع نازک جهت مطالعات میکروسکوپی و تکمیلی تهیه گردید. مطالعه مقاطع میکروسکوپی و مقایسه آن با داده های صحرایی، منجر به کسب نتایج زیر گردید: نهشته های سازند های دلیچای و لار، رخساره های کربناته را تشکیل می دهند که در چهار کمربند رخساره ای سکوی خارجی، سکوی میانی، سکوی داخلی (دریای باز) و (پشته های ماسه ای) نهشته شده اند. فرآیند های اصلی دیاژنز شامل انحلال، تخلخل، سیمانی شدن، فشردگی و دولومیتی شدن می باشد و انواع رگه ها و آشفتگی زیستی جزء فرآیند های فرعی دیاژنز در نظر گرفته شدند. بررسی ارتباط عمودی رخساره ها و محیط رسوبی سازند های دلیچای و لار در برش مورد نظر نشان می دهد که رخساره های این سازند ها در یک پلاتفرم کربناته از نوع رمپ هم شیب نهشته شده اند. بر طبق مطالعات چینه نگاری سکانسی و با توجه به تغییرات رخساره ای، سازند های دلیچای و لار در برش مورد مطالعه از شش سکانس رسوبی تشکیل شده که هر کدام شامل دسته رخساره های hst وtst می باشند. مرزهای سکانسی این سازند ها را مرز های سکانسی نوع اول (sb1) ونوع دوم (sb2) تشکیل می دهند.