تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین هویت جنسیتی زنان متأهل با نگرش آنان به حقوق زوجین پرداخته است. چارچوب نظری پژوهش مبتنی بر دیدگاه فمنیسم لیبرال در خصوص نابرابری های حقوقی زنان و اجتماعی شدن زنان توسط باورهای جنسیتی قالبی ساخته شده از سوی جامعه در عرصه های خانواده، اشتغال و تحصیل می باشد. همچنین جهت بررسی هویت جنسیتی با تکیه بر آراء ریچارد جنکینز و آنتونی گیدنز به بررسی این شاخص پرداخته ایم. نگرش به حقوق زوجین نیز در سه بعد آگاهی، احساس و تمایل به رفتار، بر پایه ی قوانین حقوق مدنی جمهوری اسلامی ایران بررسی شده است. جامعه آماری، کلیه زنان متأهل 25 تا 50 ساله شهر تهران می باشد و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 به دست آمده که در نهایت با تکمیل بیشتر پرسشنامه، 391 نمونه باقی ماند. روش تحقیق پیمایش بوده و با استفاده از پرسشنامه و به شیوه ی مصاحبه، داده ها جمع آوری شده است. در نهایت جهت تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از رگرسیون و ضریب همبستگی پیرسون به بررسی آماری و همبستگی داده ها پرداخته ایم. نتایج حاصل از داده ها نشان می دهد بین هویت جنسیتی و نگرش به حقوق زوجین همبستگی مستقیم وجود دارد. با مدرن شدن هویت، افزایش آگاهی به قوانین، افزایش نارضایتی نسبت به قوانین و همچنین تمایل به رفتارهای مقاومتی نسبت به قوانین را شاهد هستیم. از سوی دیگر شاغل بودن و افزایش تحصیلات به عنوان دو عاملی که اجتماعی شدن و استقلال زنان را به همراه دارند و به آنان قدرت تصمیم گیری می دهد، با نگرش به حقوق زوجین رابطه مستقیم دارند. سن و نگرش به حقوق زوجین نیز رابطه معکوس داشته اند، با کاهش سن، آگاهی و نارضایتی از قوانین افزایش یافته و تمایل بیشتر به رفتارهای مقاومتی می باشد. درنهایت نیز چهار متغیر مستقل سن، وضعیت اشتغال، تحصیلات و هویت جنسیتی، 33.4 درصد از واریانس متغیر نگرش به حقوق زوجین را تبیین کرده اند.