سیستم مهاربندی هم محور یکی از سیستمهای کلاسیک مقاوم در برابر زلزله بوده که اغلب در قابهای با اتصالات مفصلی استفاده می شود. سهولت اجرا، امکان بازسازی، و تعمیر آسان و صرفه اقتصادی آنها نسبت به سازه های خمشی باعث شده تا همواره طراحان را به استفاده از این سیستم هدایت کند. با این وجود از مهمترین معایب این نوع مهاربندها می توان به ضعف کمانش عضو فشاری و شکلپذیری پایین آن اشاره نمود. به همین منظور در سه دهه گذشته تحقیقاتی به منظور افزایش شکل پذیری مهاربندهای هممحور صورت گرفته است که از مهمترین آنها می توان به گونهی جدیدی از مهاربندها، تحت عنوان مهاربندهای کمانش ناپذیر اشاره نمود .مهاربندهای کمانش ناپذیر نوعی سیستم جدید مقاوم لرزهای بوده که به دلیل کارایی و همچنین عملکرد لرزه ای بهتر از مهاربندهای مرسوم ، استفاده از آن ها در قاب های مهاربندی شده همگرا در حال گسترش است. هدف این تحقیقات بررسی آزمایشگاهی و عددی در مورد عضو کمانش ناپذیری بوده است که قابلیت نصب در انتهای مهاربندهای هم محور را داراست. این عضو کمانش ناپذیر از یک تسمه فولادی محاط شده در پروفیل ناودانی با درپوشی از جنس چوب و یا فلز ساخته شده است که در آن پروفیل ناودانی و درپوش آن، نقش غلاف را برای کمانش ناپذیر ساختن ورق فولادی ایفا مینمایند. عملکرد ورق فولادی محاط شده به عنوان هسته ی عضو کمانش ناپذیر موجب شده است که در اثر نیروی محوری مهاربند، ورق فولادی بدون متحمل شدن کمانش، تسلیم شده و با عملکرد غیرخطی خود باعث جذب انرژی گردد. از طرفی دیگر، وجود عضو مورد نظر در انتهای مهاربندها، باعث خلاصه شدن خرابی های سازه ای به این بخش از سازه شده در حالیکه دیگر عناصر سازه در ناحیه خطی خود، عمل خواهند نمود. در پایان یادآور شده که تعداد آزمایشات انجام شده در این تحقیق، مجموعا 6 آزمایش بوده است که نتایج آن ها نشان داده است که پروفیل ناودانی عضوی مناسبی برای غلاف پوششی بوده و درپوش آن به عنوان پارامتری تاثیرگذاری در عملکرد مطلوب سیستم مربوطه به حساب خواهد آمد.