استانداردهای جدید به تصویب رسیده برای حداکثر میزان گوگرد موجود در سوختهای حمل و نقل، محققین در حوزههای پالایش مواد نفتی را بر آن داشته است که جهت رسیدن به این استانداردها درصدد بهبود روشهای گوگردزدایی مرسوم و یافتن روشهای جایگزین، برآیند. از آن جا که ترکیبات تیوفنی مقاومترین ترکیبات گوگرددار در روش کنونی گوگردزدایی هیدروژنی ) hds ( هستند، در سالهای اخیر مطالعات زیادی روی چگونگی حذف این ترکیبات صورت گرفته است. در این پژوهش برای گوگردزدایی از نفتا به روش اکسیداسیون ) ods ( از هیدروژن پراکسید به عنوان اکسیدکننده استفاده شد. پس از بررسی حلالهای قطبی و نتایج بدست آمده از مطالعهی سایر محققین حلال استونیتریل برای استخراج سولفونهای حاصل از مرحله اکسیداسیون در حضور نانوکاتالیست انتخاب گردید. سنتز نانوکاتالیستها از طریق بهرهگیری از نانولولههای کربنی، با هدف تولید کاتالیستی با فعالیت بالا در فرآیند گوگردزدایی اکسایشی صورت گرفت. به این ترتیب که نانولولههای کربنی با محلول منگنز اکسید تلقیح شده و به عنوان کاتالیست در فرآیند گوگردزدایی اکسایشی از نفتا مورد آزمایش قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلفی نظیر دما، زمان، مقدار نانوکاتالیست، میزان بارگذاری اکسید منگنز بر پایه نانولوله کربنی و غلظت اکسیدکننده بر میزان درصد تبدیل ترکیبات گوگردی در محصول نهایی گوگردزدایی مورد بررسی قرارگرفت.