نام پژوهشگر: آیدا خلیلی
آیدا خلیلی منیژه حقیقی نسب
یکی از ابزارهای ترفیع در بازاریابی، تبلیغات است. رسانه ها نقش عمده ای در استفاده از این ابزار دارند. با نوآوری متخصصین، تلفن همراه نیز به عنوان رسانه ای محبوب، در دسترس، با هزینه کم و نرخ واکنش بالا، به این عرصه وارد شده است. در کشور ما حضور کم رنگ نام کسب وکارهای متوسط و بزرگ در میان پیامک های تبلیغاتی، گمانه ای را ایجاد می کند که شاید پذیرش اینگونه تبلیغات برای آنها آشکار نیست. لذا این مسأله محقق را برآن داشت که پذیرش پیامک های تبلیغاتی را در میان کاربران تلفن همراه بررسی کند. برای این منظور شهر تهران به عنوان پرجمعیت ترین شهر کشور و مجموعه ای از فرهنگ های مختلف انتخاب شد. مدل پذیرش فن آوری تعمیم یافته مدل مفهومی تحقیق قرار گرفت. ابزار پرسشنامه نیز، پس از تأیید روایی و پایایی، برای گردآوری داده استفاده شد. لذا به روش نمونه گیری خوشه ای و تصادفی از شهروندانی که به دفاتر خدمات امور مشترکین در موقعیت های مکانی شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران مراجعه می کردند، تعداد 384 پرسشنامه قابل آزمون جمع آوری شد. سپس داده ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری و تکنیک حداقل مربعات جزیی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بنابر نتایج به دست آمده پذیرش پیامک های تبلیغاتی درمیان کاربران تهران وجود ندارد. تأیید اثر مستقیم و قوی ادراک از سودمندی و سهولت استفاده نشان داد، که می توان با تقویت آنها به بهبود پذیرش امیدوار بود. اثر غیر مستقیم تمایل به استفاده از نوآوری و اعتماد نیز بر پذیرش تأیید شد. اما هنجارهای ذهنی بر خلاف دیگر تمایلات رفتاری نتوانست اثرمعنی داری بر پذیرش نشان دهد. در مجموع می توان گفت دریافت اجازه قبلی و ایجاد نمایه اطلاعات افرادی که برای آنها پیامک ارسال می شود، علاوه بر فردی نمودن و غنای اطلاعاتی و سرگرم کنندگی پیامک های تبلیغاتی توصیه می شود. همچنین استفاده از نسل جدید 3g و ارائه کلیدهای میانبر در این نوع تبلیغات، می تواند بر ارتقای پذیرش آنها موثر باشد.
آیدا خلیلی حسین بحرینی
چکیده با افزایش جمعیت شهرنشین، شهرهای بزرگ در ایران دچار مشکلات فراوانی شده و شهرهای جدید در ایران برای جذب سرریز جمعیتی در حوزه این شهرها مکانیابی و احداث شدند. شهر جدید بهارستان نیز برای کاستن از مشکلات جمعیتی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی کلانشهر اصفهان در حوزه نفوذ این شهر احداث شده است ولی این شهر در عمل نتوانسته است از مشکلات کلانشهر اصفهان با توجه به اهدافش بکاهد و اهداف از پیش تعیین شده آن در زمان مشخص عملی نشده¬اند. پژوهش حاضر بر این باور است که ایجاد سکونتگاه¬های پایدار در شهرهای جدید با استفاده از الگوی توسعه دهکده شهری مقوله¬ای است دست یافتنی و راه¬حلی است برای رهایی از مشکلات عدیده¬ای که گریبان¬گیر شهرهای جدید کشورمان (شهر جدید بهارستان) گشته است. در تحقیق پیش¬روی، نخست به تعریف مفاهیم و روند شکل¬گیری شهرهای جدید پرداخته ¬می¬شود و در ادامه با بررسی عملکرد و اهداف این شهرها به دلایل عدم موفقیت شهرهای جدید در ایران که عمدتا به دلیل عدم برآورده شدن اهداف آنها بوده پی برده و اصول الگوی دهکده شهری را که یکی از جدیدترین الگوهای توسعه شهری محله¬ محور در قرن معاصر است به عنوان مکملی برای نظریه شهرهای جدید مطرح ¬می¬نماییم تا ضمن رفع کمبودها در زمینه مبانی نظری، قواعد دستوری و اصول طراحی، روش جدیدی از مداخله در شهرهای جدید را بازگو ¬نماید تا به کمک آن بتوانیم شهر جدید بهارستان را به زیستگاهی پایدار (به معنای واقعی)، خوداتکا، دوستدار محیط¬زیست و حامی تعاملات اجتماعی میان ساکنان تبدیل نمائیم. در مراحل پایانی پژوهش به منظور تایید کارایی یافته¬ها و اصول بازخوانی شده به آزمایش این اصول در قالب طراحی یک دهکده شهری در شهر جدید بهارستان پرداخته شد و در آن سعی شد تا با ابزار الگوی بازخوانی شده به برطرف کردن مسائل و نیازها و تقویت پتانسیل¬های محدوده مورد مطالعه بپردازیم. ماحصل پژوهش طرحی است که به ایجاد یک مجموعه دهکده شهری در حوزه استقرار خود می¬انجامد، طرحی که ضمن پایبندی به اصول عام الگوی دهکده شهری از چارچوب اهداف شناخته شده در شهرهای جدید تبعیت می¬کند. کلمات کلیدی: شهر، دهکده شهری، شهر جدید، شهر جدید بهارستان، اصفهان