در عین حال گسترش شهرنشینی و زندگی صنعتی باعث ایجاد اثرات مخرب زیست محیطی گوناگون گردیده که مهمترین آنها آلودگی هوا و صدا می باشد. برای کاهش اثرات منفی زیست محیطی ایجاد شده نیز توسعه فضاهای سبز شهری یکی از بهترین و مهمترین عوامل موثر می باشد. در این رساله فضای سبز منطقه یک شهری زاهدان با این نگاه مورد بررسی قرار گرفته است. براساس یافته های این تحقیق، با توجه به جمعیت 253252 نفری منطقه یک شهر زاهدان و فضای سبز موجود آن که 221517 مترمربع در سال 1388 می باشد؛ در مجموع سـرانه فضای سبز آن حدود 0/9 مترمربع می باشد؛ که با استانداردهای فضای سبز شهری که حدود 15 متر سرانه را در سطح مطلوب قلمداد می نماید و حدود 8 مترمربع سرانه لحاظ شده برای منطقه یک شهری زاهدان با توجه به شرایط محیطی آن باز هم با سرانه های استاندارد فاصله زیادی دارد؛ در عین حال توزیع فضایی همین مقدار نیز در سطح منطقه نامتعادل و نامتناسب می باشد. چنانکه مجموع فضای سبز این منطقه تنها در 14 پارک، 4 میدان و 9 بلوار موجود در این منطقه قرار گرفته و سایر فضاهای شهری منطقه یک به خصوص در شمال و جنوب آن از داشتن هرگونه فضای سبز محروم می باشد. رهیافتهای حاصل از این پژوهش بیانگر آن اسـت که علاوه بر کمـبودها و نیازهـای مـوجـود، در ده سـال آتی، با توجه به پیش بینی انجام شده، این منطقه شهری حدود 378376 نفر جمعیت خواهد داشت، که با توجه به شرایط محیطی منطقه و با حداقل 8 مترمربع سرانه ی شهری در آن افق به 3027008 مترمربع فضای سبز در این منطقه نیاز خواهد بود. به عبارتی در سال 1398 نسبت به وضع موجود عملاً به حـدود 2805491 مـترمربع فضای سـبز جدید نیز در این منطـقه نیاز خـواهد بود، تا بتوان حـداقل سـرانه ی استاندارد فضای سبز شهری را تأمین نمود.

پژوهش حاضر با رویکرد توصیفی- تحلیلی به ارزیابی فعالیت های سازمان زیبا سازی شهری در ارتقا هویت شهروندی پرداخته است. جامعه آماری، کلیه فعالیت های سازمان زیبا سازی در شهر تهران و نمونه موردی کلیه فعالیت های سازمان در منطقه 8 تهران است. داده ها با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و نیز تحقیقات میدانی جمع آوری شده است. روش نمونه گیری، خوشه ای یک مرحله ای و ابزار مورد استفاده دوربین عکاسی است. یافته های پژوهش که با روش های آماری توصیفی و استنباطی آزمون t یک نمونه ای و با استفاده از نرم افزار spss بدست آمده بیانگر این امر است که فعالیت های سازمان زیبا سازی شهری در جهت ارتقا هویت شهروندی کافی نبوده است. به طوری که بیشترین فعالیت در زمینه مضامین مرتبط با طبیعت یا به عبارتی مفاهیم دکوراتیو یا تزئینی بوده است و بخش کمتری از فعالیت های این سازمان در زمینه هویت بخشی در ابعاد فرهنگی، اجتماعی و ملی- مذهبی بوده است. از طرفی این سازمان در بهره وری از ابزارهای متنوع همچون مجسمه ها و المان ها برای برقراری ارتباط با شهروند به چند ابزار محدود اکتفا نموده و بقیه را کمتر مد نظر قرار داده است. با این توضیح فرضیه اول پژوهشگر(در فعالیت های سازمان زیباسازی شهری کمتر به عناصر و نمادهای هویت بخش اسلامی و ایرانی توجه شده است) و به دنبال آن فرضیه دوم آن (به نظر می رسد فعالیت هایی که تاکنون توسط سازمان زیباسازی شهری انجام گرفته کمتر باعث ارتقاء هویت شهروندی شده است) مورد تائید قرار می گیرد.