چکیده: تغذیه لازم، کافی و مناسب یکی از عوامل مهم سلامتی جسم و روان افراد است. فردی می تواند برای جامعه مفید و موثر باشد که شاداب و سرزنده باشد و برای سلامتی و سرزنده بودن، فرد نیاز به تغذیه متعادل دارد، سرمنشا رفاه فرد، امنیت غذایی فرد می باشد. لذا؛ ناامنی غذایی امروزه از اهمیت خاصی برخوردار بوده و به طوریکه به یکی از شاخص های توسعه جوامع تبدیل شده است. در پژوهش حاضر ناامنی غذایی در بین شهروندان شهر تبریز و برخی از عوامل موثر بر آن مورد مطالعه قرار گرفته است. نمونه آماری تحقیق حاضر 385 نفر از شهروندان تبریزی بوده که به روش نمونه گیری خوشه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین ناامنی غذایی و ابعاد حمایت اجتماعی و مشارکت اجتماعی، سرمایه اجتماعی رابطه معنی دار و معکوس وجود دارد. در حالی که بین بعد اعتماد اجتماعی و نامنی غذایی رابطه معنی داری مشاهده نگردید. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اقتصادی و ناامنی غذایی رابطه معنی دار و معکوسی وجود دارد. در این زمینه بین ناامنی غذایی از نظر بعددسترسی به غذا و ناامنی از نظر بعدکفایت غذایی رابطه معنی دار و معکوس ولی بین سرمایه اقتصادی و ناامنی از بعد کیفیت غذایی رابطه معنی دار و مستقیم وجود دارد. این نتایج نشان داد که میانگین ناامنی غذایی شهروندان بر حسب مقطع تحصیلی و نوع شغل آنها تفاوت معنی داری دارد.