رنج و شادی، دو حالت درونی است که تقریباً بیشترِ انسان ها به نوعی با آن ارتباط دارند. انسان در سختی و کَبد آفریده شده و در طول زندگی نیز با مشکلات مختلفی روبه رو است. مدیریت آنها می تواند او را از اَلم و رنج برهاند و در دلِ بلایا مسیری شادی آفرین به وی بنمایاند. از سوی دیگر، عدم مدیریت مشکلات موجب اختلالات عصبی و گاه نارضایتیِ او از زندگی می گردد. برخی از ادیان برای مدیریت مشکلات و رسیدن به شادی، براساس جهان بینی خویش، برنامه هایی ارائه نموده اند تا رنج را ریشه کَن کنند یا تحمل آن را برای انسانْ آسان نموده و در این دنیا وی را به شادمانی برسانند. در آموزه های اسلامی و تعالیم بودا برای دستیابی به این امر، راهکارهایی ارائه شده است. نوشته پیش رو به روش توصیفی تحلیلی به دنبالِ دست یافتن به راهکارهای اسلام و بودیسم جهت رهاییِ از رنج و دستیابی به شادمانی و مقایسه و تحلیل آنهاست. اسلام با پذیرش رنج و مصیبت در زندگی انسان, آن را هدفمند و فرجام آن را خیر و خوبی و وسیله ای برای رسیدن به کمال می داند. یکی از آموزه های مهم آیین بودا نیز اصل رنج است. براساس آن مهم ترین خصیصه زندگی انسان رنج در زندگی می باشد که پس از انجام دستورات هشت گانه، از آن رهایی می یابد. این رساله پس از طرح مسئله و مفهوم شناسی، به بحث درباره موضوع رنج و شادی در این دو دیدگاه پرداخته و راهکارهای رهایی از رنج و نیل به شادی از نظر اسلام و بودا را به صورت تحلیلی بررسی می کند.

چکیده رساله/پایان نامه : این رساله ترجمه و تحقیق فصول 4-7 کتاب درآمدی بر آیین جاین تألیف جفری دی لانگ است. سنت جاین یکی از مهم¬ترین مکاتب هندی و دارای مبانی بنیادینی است. مؤلف در فصل چهارم به بررسی اصول و مبانی این آیین از قبیل: کرمه، اصل اهینسا و موکشه می¬پردازد و اصول اخلاقی¬ای که خواص و عوام برای نیل به رهایی می¬بایست انجام دهند، مطرح می¬کند. نظریه¬های نسبیت جاینی، مشهورترین و مهم¬ترین نظریه¬های جاینیزم هستند که در فصول پنجم و ششم مورد بحث قرار می¬گیرد. این نظریه¬ها عبارت¬اند از: انکانته¬واده، نیواده و سیادواده. ابتدا پیشینه¬ای فکری دربارة این نظریه¬ها و سپس تحلیلی فلسفی بیان می¬شود. دکتر لانگ، در فصل هفتم، به بررسی نقش آیین جاین و موقعیت اجتماعی و تاریخی آن می¬پردازد. وی همچنین دیدگاه¬های این سنت را درباره خدا، علم، محیط¬زیست و ... مطرح می¬کند

پایان نامه حاضر تصحیح انتقادی نسخه نصیحت نامه شاهی اثر تاج الدین حسین خوارزمی است. تصحیح بر اساس نسخه اساس و با مقابله دو نسخه خطی یکی از دانشگاه تهران با عنوان نصیحت نامه شاهی و نسخه دیگر متعلق به مجلس تحت عنوان ینبوع الاسرار فی نصایح الابرار انجام گرفته است. برای جبران افتادگی ها از نسخه های بدل استفاده شد که با علامت <> مشخص شده است. نسخه اساس متعلق به کتابخانه آستان قدس رضوی است که تاریخ کتابت ندارد ولی تاریخ کتابت نسخه ینبوع الاسرار در سال 891 هـ.ق است که دکتر مهدی درخشان در سال 1360 آن را چاپ کرده اند. همچنین در مقدمه به مقایسه نصیحه الملوک محمد غزالی و ذخیره الملوک سید علی همدانی و نسخه نصیحت نامه شاهی خوارزمی پرداخته شده است.