نام پژوهشگر: علی شکوهی راد
محمد شیر دل رستمی علی میرابی
در این مطالعه از نانو جاذبsba-15 اصلاح شده با پلی آنیلین بمنظور حذف رنگزای راکتیو زرد 15 استفاده گردید. از دستگاه میکروسکوپ الکترونی عبوری برای تعیین مورفولوژی سطح ، از طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه به منظور تایید پوشش نانو جاذبsba-15 با پلیمر پلی آنیلین و از تکنیک (بمنظور اندازه گیری سطح موثر) استفاده شد. پارامتر های موثر بر حذف رنگزا از جمله ، مقدار جاذب و غلظت رنگزا بررسی و بهینه شدند. دستگاه اسپکتروفتومتر جذبی بمنظور تعیین مقدار ماده رنگزا در محلول استفاده شد. نتایج نشان دهنده کارامد بودن جاذب انتخاب شده بمنظور حذف رنگزای راکتیو زرد 15می باشد. برای تعیین نوع ایزوترم جذب از ایزوترم های جذب لانگمیور و فرندلیش و برای تعیین نوع معادله سینتیک جذب از معادلات شبه مرتبه اول و دوم استفاده شد. پارامترهای ترمودینامیکی جذب اعم از آنتالپی، آنتروپی و انرژی آزاد گیبس تعیین شدند. نتایج نشان دهنده گرماگیر بودن فرایند جذب می باشد.
سهیلا نریمانی کالی محسن جهانشاهی
در این مطالعه بیوسنسور جدیدی برای تشخیص هیدروژن پراکسید طراحی گردید که بر مبنای جذب آنزیم hrp بر الکترود طلای اصلاح شده با آنیلین- نانولوله کربنی- نانوذرات نقره استوار بود. به منظور اصلاح سطح الکترود، ابتدا نانولوله های کربنی چند دیواره به کمک اسیدسولفوریک و اسیدنیتریک دارای عامل کربوکسیل گردید. در ادامه مونومرهای آنیلین ضمن پلیمری شدن همراه با نانولوله های کربنی عامل دار شده در حضور اسید بر روی سطح الکترود طلا به روش الکتروشیمیایی با سرعت روبش معین و تعداد سیکل مشخص به روش ولتامتری چرخه ای قرار گرفت. سپس نانوذرات نقره با اعمال پتانسیل ثابت و زمان مشخص بر سطح الکترود ترسیب الکتروشیمیایی گردید. به منظور تهیه بیوسنسوری بر پایه آنزیم، آنزیم با استفاده از روش خودتجمعی بر سطح الکترود تثبیت شد. تاثیر زمان غوطه وری الکترود در محلول آنزیم، تعدادسیکل های اعمالی، سرعت روبش، غلظت آنیلین و نانولوله های کربنی بررسی شد. ویژگی های سطحی الکترود با تصاویر afm و sem مورد مطالعه قرار گرفت. در شرایط بهینه حد تشخیص بیوسنسور در حدود 0.39 میکرومولار بدست آمد. بیوسنسور حاصل شده قابلیت تشخیص بسیار خوب در برابر هیدروژن پراکسید و پاسخ خطی در بازه گسترده و نیز گزینش پذیری بالایی داشت.
حسین فیروزی علی شکوهی راد
نانو کامپوزیت ها با افزایش نانو ذرات خاک رس با نسبت 1،3و 5 درصد به وینیل استر تهیه گردید. بدین ترتیب که ابتدا رزین وینیل استر به مقدار 100 گرم داخل همزن ریخته شد و سپس نانو پودرها با توجه به درصدهای مورد نظر که قبلاً گفته شد به رزین اضافه شد و به مدت 3 ساعت داخل همزن با دور rpm 2000 با یکدیگر مخلوط شدند.در مرحله بعد پروکساید به عنوان آغازگر به مقدار5/1? وزنی رزین به مخلوط اضافه و مخلوط با دست هم زده شد. در آخر هم کبالت نفتنات به میزان 5/0? وزنی رزین به مخلوط اضافه و مخلوط با دست مخلوط شد. در مرحله آخر برای انجام عملیات پخت ، قالب ها به مدت 24 ساعت در دمای محیط نگه داشته می شود تا عملیات پخت انجام شود. سپس برای پخت نهایی ، نمونه ها به مدت 5 ساعت در دمای 100 درجه سانتیگراد نگه داشته شدند. در این پروژه تاثیرات تابش پرتوی الکترونی و حضور نانورس بر خوردگی الکتروشیمیایی نانو کامپوزیت های وینیل استر /مونت¬موری¬لونیت اصلاح شده، در دو محیط اسیدی و بازی از طریق اندازه¬گیری پلاریزاسیون تافل مورد بررسی قرار گرفت. آماده¬سازی نانوکامپوزیت¬ها از طریق اختلاط مکانیکی و التراسونیک انجام شد و ساختار به کمک آنالیزهای پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری بررسی شد. آثار مکان جای گیری نانو ذرات خاک رس بر رفتار رئولوژیکی و ریزساختار وینیل استر با استفاده از آزمون های رئولوژیکی در میدان های جریان برشی نوسانی، گذار و پایا و همچنین با استفاده از آزمون های tem وxrd مطالعه شد. . نتایج حاصل از آزمون های tem و xrd تأیید کرد، نوع ذرات کلویزیت 30b در فاز زمینه وینیل استر نیز قرار گرفتند طبق نتایج حاصل از آنالیز پراش اشعه ایکس، باعث تشکیل ساختار اکسفولیت و اینترکلیت در نمونه های نانوکامپوزیت تهیه شده را تایید کرد. در خواص شیمیایی ساختار اینترکلیت در 5% وزنی مطلوب می باشد. افزودن نانورس تا 5% وزنی می¬تواند در محیط قلیایی و اسیدی باعث کاهش در پتانسیل خوردگی شد و مقاومت به خوردگی را افزایش داد. پرتودهی تا مقدار kgy500 در محیط قلیایی و اسیدی باعث کاهش در پتانسیل خوردگی می¬شود اما در مقادیر بالاتر با افت مقاومت به خوردگی همراه خواهد بود. نمونه 5% وزنی پرتودهی شده در kgy 500 بهترین مقاومت به خوردگی را دارد.
مهتاب حسینی نیا علی شکوهی راد
استفاده روزافزون از سوختهای فسیلی، افزایش قیمت محصولات نفتی و کاهش ذخایر موجود، محققان را در جهت یافتن منابع جدید انرژی غیر نفتی ترغیب نموده است. پیشبینی اتمام زودهنگام سوخت های فسیلی در دنیا و تامین سوخت آینده ، یکی از تئوری ها برای استفاده از سوخت حاصل از گیاهان است که به نام سوخت بیو دیزلی معروف شده است. فرآیند شیمیایی تهیه این سوختها شامل واکنش روغن و الکل در حضور یک کاتالیزور است که منتهی به تولید استر اسیدهای چرب موجود در روغن اولیه می شود. اگرچه کارهای با ارزشی در این زمینه انجام شده، اما گستردگی موضوع سبب شده است، در پروژه ی حاضر ، ما در ادامه ی تحقیقات گذشته به دنبال مقایسه ای بر روی کمیت و کیفیت بیودیزل تولیدی از دو منبع گیاهی و حیوانی باشیم، به این مقصود راندمان تولید بیودیزل در پارامترهای مختلف دما، زمان، مقدار کاتالیزور و نسبت مولی روغن به الکل بررسی شد و در نهایت نتایج نشان دادند که بهنرین راندمان تولید بیودیزل در دمای 80 ، با نسبت مولی1/6 ، 0.3گرم naoh و رفلاکس به مدت 1 ساعت در صورت استفاده از روغن گیاهی، و استفاده از 0.5گرم naoh و نسبت مولی1/8 در دمای 80 به مدت 1 ساعت طی دو مرحله رفلاکس با استفاده از چربی حیوانی می باشد. هرچند تولید بیودیزل از منبع گیاهی به صرف زمان و دمای کمتری احتیاج دارد، اما تولید بیودیزل از چربی مرغ با وجود مراحل طولانی جهت کاهش درصد اسید چرب آزاد موجود، به جهت بی ارزش بودن از نقطه نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است.
وحید پورعلیجان علی شکوهی راد
گیاهان دارویی کاربرد گسترده ای در رشته های مختلف علمی دارند .به همین منظور خواص یکی از مواد موثر در گل میخک یعنی ماده موثره اوژنول بررسی شده است.
دانیال ابراهیمی علی شکوهی راد
چکیده: در این پروژه نانو کامپوزیتها با افزایش نانوذراتخاکرسبا نسبت5،10و 20 درصدبه پلیوینیلالکلتهیه گردید.بدینترتیبکه ابتدانانوکامپوزیتپلیوینیلالکلبهروش محلولها، با استفاده از پلی وینیل الکل و خاک رس تهیه شد و تاثیرات تابش پرتوی الکترونی و حضور نانورس بر خواص مکانیکی و پایداری حرارتی نانوکامپوزیت های وینیلالکل/مونت موری لونیت اصلاح شده، مورد بررسی قرار گرفت. با کمک آنالیزهای پراش اشعه ایکس و میکروسکوپ الکترونی عبوری ریز ساختا ر نانوکامپوزیتهای تهیه شده بررسی شد. آثارمکانجایگیرینانوذراتخاکرسبررفتارمکانیکیو پایداری حرارتی مطالعهشد.نتایجحاصلاز آزمونهایtemوxrdتأییدکرد،نوعذراتکلویزیت30bدر فاززمینه وینیل الکل نیزقرارگرفتندطبق نتایج حاصل از آنالیز پراش اشعه ایکس، باعث تشکیل ساختار اکسفولیت و اینترکلیت در نمونه های نانوکامپوزیت تهیه شده را تایید کرد. افزودن نانورس تا 20% وزنی می-تواند باعثافزایش در استحکام کششی و مدول خواهد شد. پرتودهی تا مقدار kgy100 در باعث افزایش در خواصمکانیکی می شود اما در مقادیر بالاتر با افت مقاومت مکانیکی همراه خواهد بود. نمونه 20% وزنی پرتودهی شده در 100 kgy بهترین مقاومت خواصمکانیکی را دارد. افزودن نانورس باعثافزایش در پایداری حرارتی می شود.پرتودهی تا مقدار kgy100 باعث افزایش در پایداری حرارتی می شود اما در مقادیر بالاتر با افت در پایداری حرارتی خواهد بود. نمونه 20% وزنی پرتودهی شده در 100 kgyبیشترین پایداری حرارتی را دارد. کلید واژه: نانو کامپوزیت، کلوزیت 30b ، پرتو الکترونی، خواص مکانیکی، پلی وینیل الکل، پایداری حرارتی
سهیل محسنی بندپی علی شکوهی راد
آویشن صحرایی گونه کرک آلود (kotschy ex celak&.(thymus pubescens boiss جمع آوری، شناسایی و خشک شد. سپس آویشن مورد نظر به روش خیساندن، با استفاده از سه حلال آبی، اتانولی و استنی عصاره گیری شد. اسانس آبی آویشن نیز با استفاده از دستگاه کلونجر گرفته شد. سپس cc001/0 عصاره و اسانس گرفته شده برای آنالیز ترکیبات به دستگاه gc-mass تزریق شد. با مطالعه پیک ها و اطلاعات داده شده توسط دستگاه، میزان درصد ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد قارچی و دیگر اجزا در عصاره و اسانس محاسبه شد. برای تائید صحت آزمایش، دوزهای 150،100 و 200 میلی گرم عصاره آبی، اتانولی و استنی به یک کیلوگرم غذای ماهی قزل آلای رنگین کمان زده شد. یک تیمار شاهد و برای هر دوز سه عصاره آبی، اتانولی و استنی یک تیمار در نظر گرفته شد. اندازه گیری peroxide value طبق روش aoac 965.33 و شمارش تعداد قارچ ها از روش شمارش پلیت در زمان های 0، 30، 60 و 90 روز پس از افزودن عصاره ها بررسی شد. پس از ثبت نتایج، داده های حاصله با استفاده از نرم افزار 18 spss آنالیز شد و نمودارهای مربوطه نیز با استفاده از نرم افزار matlab رسم شد.آزمایشات فلور قارچی و پروکسید و نمودارهای رسم شده نشان داد که عصاره آویشن کوهی باعث کاهش روند رو به رشد قارچ و تغییرات پروکسید در پودر ماهی قزل آلای رنگین کمان در طول زمان نگهداری تا 90 روز شد، ولی با این وجود کاملا روند رشد را متوقف نکرد.در این مطالعه حلال استن در عصاره استنی، استخراج بهتری نسبت به حلال های آب و اتانول در عصارهای آبی و اتانولی داشت. حلال آب در اسانس آبی، تعداد ترکیبات بیشتر و درصد ترکیبات فنلی بهتری را در مقایسه با حلال استن، اتانول و آب در عصاره ها استخراج کرد.
مجتبی محمدی اندارگلی علی شکوهی راد
در این مطالعه، کاربرد نانولوله کربنی پوشش داده شده با پلی آنیلین برای حذف سریع رنگزای آبی مستقیم 199 از محلول های آبی موردمطالعه قرار گرفت. تأثیر متغیرهای موثر بر فرآیند رنگ بری نظیر مقدار جاذب، غلظت رنگزا، ph محلول و زمان تماس بررسی شد. نانولوله کربنی تهیه و نشاندن پلیمر آنیلین بر روی آن توسط تکنیک های sem و ft-ir تأیید شدند. ایزوترم حالت تعادل با مدل های جذب لانگمویر و فرندلیش بررسی گردید. نتایج نشان داد که رنگزای آبی مستقیم 199 از ایزوترم لانگمویر تبعیت می کند. مدل شبه مرتبه اول و دوم برای بررسی سینتیک داده ها استفاده شد. فرآیند جذب رنگزای آبی مستقیم 199 از معادله سینتیکی شبه مرتبه دوم تبعیت می کند که نشان می دهد فرآیند بوسیله جذب فیزیکی قابل کنترل است. در این تحقیق مشخص شد که واکنش خود به خودی است. نتایج نشان می دهد که نانوکامپوزیت پلی آنیلین/mwcnt می تواند به عنوان یک جاذب کارآمد برای حذف رنگزای آبی مستقیم 199 از محلول های آبی مورداستفاده قرار گیرد.
محمد جعفریان علی شکوهی راد
چکیده در این کار تحقیقاتی با به کارگیری ذرات نانومتری خاک رس اصلاح شده و سازگار کننده مالئیک انیدرید و پلی پروپیلن، نانو کامپوزیت پروپیلن/خاک رس/ مالئیک انیدرید تهیه گردید. ابتدا نمونه های 1، 3و 5 درصدی خاک رس تهیه شد. برای تهیه نانو کامپوزیت ها باید از روش پلیمریزاسیون ذوبی استفاده شد تا ذرات به خوبی در پلیمر توزیع گردد. در مرحله بعد پس از قالب گیری نمونه ها با استفاده از استانداردهای موجود، پخش خاک رس درزمینه? پلیمری به وسیله روشxrd (تفرق اشعه ایکس) وtem (میکروسکوپ الکترونی عبوری) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده وجود ساختار اینترکلیت در نمونه نانو کامپوزیتی تائید نمود . نمونه ها با اشعه الکترونی پرتودهی شد و رفتار رئولوژی نمونه ها و خواص مکانیکی آن ها مورد مطالعه قرار گرفت و نتیجه زیر حاصل گردید اضافه کردن سازگار کننده مالئیک انیدرید به پلی پروپیلن قابلیت پخش خاک رس اصلاح شده در ماتریس پلی پروپیلن را بهبود بخشیده و ساختار همگنی به وجود آورده و روی بهبود خواص تأثیر دارد.خواص مکانیکی و رئولوژی نمونه ها با (1، 3 و 5) درصد وزنی خاک رس به وسیله دستگاه تست کشش مورد بررسی قرار گرفت. وجود نانو ذرات خاک رس درزمینه? پلی پروپیلن، منجر به تشکیل ساختار شبه پلاستیک میان نانو ذرات خاک رس و درنتیجه تغییر رفتار رئولوژیکی گرانرو کشسان خطی آن در بسامدهای کم از شبه مایع به شبه جامد شد. درحالی که مقادیر توابع گرانرو کشسان خطی نانو کامپوزیت از پلی پروپیلن در بسامدهای زیاد تقریباً نزدیک به نمونه خالص بوده است. در نانو کامپوزیت پلی پروپیلن /خاک رس مقاومت کششی کاهش 42/13 درصدی تا مقدار خاک رس پنج درصدی از خود نشان می دهد که این نشانگر آن است که خاک رس اصلاح شده روی پلیمر پلی پروپیلن دارد.درصورتی که مدول یانگ افزایش می یابد. در نمونه های نانو کامپوزیت تهیه شده با افزایش درصد وزنی خاک رس اصلاح شده، مدول یانگ نانو کامپوزیت ها افزایش یافته، درحالی که مقاومت کششی به کندی کاهش پیدا می کند. فرآیند پرتودهی نمونه ها نشان داد که نانو کامپوزیت با پنج درصد وزنی خاک رس اصلاح شده مدول یانگ بالاتری نسبت به بقیه نمونه ها دارد. کلیدواژه : نانو کامپوزیت، کلوزیت 15a،رئولوژی، خواص مکانیکی، پلی پروپیلن، مالئیک انیدرید، پرتو الکترونی
داود غلام نژاد علی شکوهی راد
روش تولید بیودیزل ازروغن پسماند، استفاده از روش دو مرحله ای استریفیکاسیون اسیدی وترانس استریفیکاسیون است.در این تحقیق به منظور کاهش هزینه های تولید و کاهش مقدار کاتالیست و افزایش راندمان بیو دیزل، از سنتز نانو کاتالیستهای معدنی در دسترس نظیر اکسیدهای فلزات قلیایی خاکی (اکسید کلسیم و اکسید باریم) سنتز شده در فرآیند مورد استفاده قرار گرفته است. در نهایت با انجام آزمایشات ،بهینه ترین بازده برای تولید بیودیزل با نسبت مولی 12:1 متانول به روغن و 0.5 گرم nano caoو 0.5 گرم nano bao به عنوان کاتالیزور ،دمای 80 درجه سانتی گراد و به مدت 90 دقیقه معرفی شد. سرانجام با پارامترهای بهینه ، راندمان بیودیزل 87.22 % بدست آمد.