نام پژوهشگر: بهزاد ساعدی
مینا تهامی کوهبنانی حسن مرادزاده
چکیده: آنچه محور اصلی این تحقیق قرار گرفته، قراردادی است برای تجارت نوع ویژه ای از محصولات فکری زیرشاخهی مالکیت صنعتی به نام « تکنولوژی» یا «فناوری» تاثیر فناوری در اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشورها تا جایی است که در عصر کنونی بخش اعظم رشد اقتصادی و اجتماعی یک کشور در گرو رشد و توسعه ی فناوری در آن کشور است. آنگونه که تقریباً با لحاظ همین ملاک، کشورهای جهان عمدتاٌ به دو بخش کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه تقسیم شده اند. موضوع انتقال فناوری به معنی زنجیره ای منظم از فعالیتهای هدفمند در راستای به کارگیری مجموعه ی عناصری که منجر به انتقال فناوری از کشوری به کشوری دیگر می شود تبدیل به موضوعی با اهمیت فراوان است تا جایی که فناوری به مفهوم دانش و توان انحصاری چگونه تولید کردن یک محصول صنعتی یا دانش و توان انحصاری ارتقاء محصول در حال تولید و همچنین به عنوان یک دارایی فکری در حال حاضر یکی از گرانبهاترین و پررونق ترین اموالی است که موضوع معاملات و قراردادهای مهم تجاری به ویژه در سطح بین الملل واقع میشود. در این پایان نامه ابتدا نقش فناوری در توسعه و فرایند انعقاد قراردادهای انتقال فناوری به اختصار بیان شده است. سپس انواع روشها و قراردادهای انتقال فناوری دسته بندی شده و مدلهایی از آنها توضیح داده شده اند. در انتها مقایسه میان انواع این قراردادها با ذکر مزایا و معایب هریک از آنها، به عمل آمده است و با نتیجخ گیری از این مدلها معنای صحیح انتقال فناوری و شرایطی که این قرارداد باید داشته باشد بیان گردیده است