در این تحقیق مدلی ساده از یک ساختمان سه طبقه با ستونهای کج در طبقه اول ارائه گردیده است. کفها صلب فرض گردیده و توسط فنرهای دورانی ارتجاعی-خمیری و نیز میراگرهای دورانی-خطی به ستونهای بدون جرم و دارای صلبیت محوری متصلند. مدل در نظر گرفته شده تحت مولفه های افقی و قائم ناشی از پالس عمود بر گسل با بزرگاها و اختلاف فازهای گوناگون قرار گرفته و معادلات دیفرانسیل غیرخطی حاکم بر آن به روش رانگ کوتای مرتبه چهارم حل گردیده است. نتایج نشان میدهد: 1- با افزایش انحراف ستونهای طبقه اول تا 10 درجه، حداکثر جابجایی نسبی در طبقه اول همواره کاهش و در طبقات بالاتر افزایش میابد. 2- عملکرد ستونهای کج در کاهش حداکثر جابجایی نسبی طبقه اول وقتیکه ساختمان تحت اثر همزمان مولفه های افقی و قائم حرکت زمین قرار میگیرد بهتر از وقتی است که ساختمان تحت اثر مولفه افقی زمین قرار دارد. 3- افزایش زاویه انحراف ستونهای طبقه اول میتواند حداکثر برش طبقات را افزایش دهد.