چکیده خاک علی رغم مقاومت فشاری خوب، در کشش عملکرد ضعیف و نامناسبی دارد. برای جبران این ضعف اغلب از مسلح کننده های گوناگون استفاده می کنند. از دیرباز مصالح گوناگونی برای جبران این ضعف بکار برده می شد. امروزه برای تسلیح خاک از مصالح مقاوم تری همچون تسمه های فلزی و مواد پلیمری مانند ژئوسنتتیک ها استفاده می شود. به منظور بررسی عملکرد اینگونه مسلح کننده ها مطالعات آزمایشگاهی و تحلیل های عددی زیادی انجام شده است. این پایان نامه نیز در راستای این موضوع به بررسی و مقایسه دو نوع مسلح کننده، تسمه فولادی و ژئوگرید بر روی پایداری شیب می پردازد و تاثیر آنها بر روی پایداری را مورد مقایسه قرار می دهد.پارامترهای تاثیر گذاردر این پایان نامه شامل سطوح مختلف آب و کاهش چسبندگی و همچنین تغییر در فاصله عمودی بین مسلح کننده ها می باشد.تحلیل عددی با نرم افزار اجزا محدودی plaxis انجام گرفت و نتایج مربوط به ژئوگرید با فاصله عمودی 1 متر با کار انجام گرفته توسط لیو و همکاران در سال 2011 که با نرم افزاری به روش تعادل حدی صورت گرفته بود مقایسه گردیده است. نتایج نشان می دهد که بطور کلی با افزایش سطح آب و کاهش چسبندگی ضریب اطمینان در هر دو نوع مسلح کننده کاهش می یابد و همچنین تحت اثر این شریط بطور کلی با فرض فاصله عمودی یکسان برای تسمه فولادی و ژئوگرید، تسمه فولادی عملکرد بهتری در پایداری شیب دارد.