پژوهش حاضر به بررسی، توصیف و طبقه¬بندی ویژگی¬های دستوری نوشتار ناشنوایان و مقایسۀ آن با فارسی معیار اختصاص دارد. برای این منظور نوشتار 76 آزمودنی ناشنوا در 4 گروه بررسی شده است که عبارتند از: گروه اول 18 زن دارای تحصیلات دانشگاهی، گروه دوم 18 مرد دارای تحصیلات دانشگاهی، گروه سوم 20 زن در مقطع دبیرستان و گروه آخر 20 مرد در مقطع دبیرستان، که بین سنین 16 تا 32 سال بوده¬اند. داده¬های این پژوهش به کمک پرسش¬نامه و تحقیق میدانی گردآوری شده و پس از بررسی جمله¬های آزمودنی¬ها، ویژگی¬های دستوری نوشتار آن¬ها استخراج و طبقه¬بندی شده است. در نهایت نیز به بررسی تأثیر متغیرهای جنسیت و تحصیلات آزمودنی¬ها بر بازنمایی این ویژگی¬ها پرداخته شده و آمار توصیفی ارائه گردیده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می¬دهد که بازنمایی ویژگی¬های دستوری در نوشتار ناشنوایان با بازنمایی این ویژگی¬ها در فارسی معیار، دارای تفاوت¬هایی است که از جمله می¬توان به تفاوت در بازنمایی مشخصه¬های صرفی ـ نحوی، کاربرد واژه¬ها و ترتیب واژه اشاره کرد. در این میان عامل اجتماعی تحصیلات بر نوشتار ناشنوایان تأثیر قابل توجهی دارد، به طوری¬که نوشتار ناشنوایانی که از تحصیلات بالاتری برخوردار بودند به نوشتار معیار نزدیک¬تر بود.