چکیده بی تردید یکی از راه های شناسایی دقیق یک نظام حقوقی شناخت جایگاه و وظایف و ویژگی های نهادهای حقوقی تشکیل دهنده آن نظام خواهد بود. یکی از ارکان مهم نظام حقوقی یک کشور نظام اداری آن است که می تواند نقش مهمی در رضایتمندی عمومی و ارتقای آن ایفا نماید. بنابراین شناخت نوع نظام اداری یک کشور و تلاش برای رفع نواقص و تقویت محاسن آن در افزایش سطح رضایتمندی عمومی تأثیر بسزایی خواهد داشت. از جمله ارکان تشکیل دهنده نظام اداری در سیستم های اداری غیرمتمرکز شوراهای محلی هستند. به عبارت دیگر شوراها جزیی از نظام عدم تمرکز اداری می باشند که برهمین اساس ویژگی ها و مخصصه هایی دارند. وجود یا عدم هریک از این ویژگی ها این نهاد را در عملکرد بهینه خود کمک نموده و یا آن را از کارایی مطلوب دور می سازد. از این رو بر آن شدیم تا در این نوشتار نگاهی بیاندازم ابتدائا به نظام اداری از حیث عدم تمرکز و ارتباط شوراهای محلی با این نوع از نظام اداری, در ثانی به بررسی ساختار شوراهای محلی در حقوق اداری ایران و فرانسه(به عنوان کشوری که به نوعی الگوی تأسیسات حقوقی امروزین نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران قلمداد می شود و در موضوع مورد بحث بسیاری از آزموده ها را آزموده است) بپردازیم از حیث تاریخچه و انواع و در آخر وضعیت, وظایف و اختیارات این نهاد را در این دو کشور با عنایت به مطالب مطروحه در بخش ابتدایی مورد ارزیابی قرار دهیم. واژگان کلیدی: عدم تمرکز، شوراهای محلی، حقوق اداری.