آزمون سازی زبان یک بخش مهم و جداناپذیر از رشته یادگیری زبان انگلیسی می باشد. یک هدف ارزیابی زبان این است که محاسبه نماید که تا چه اندازه فرایند آموزش یادگیری دانش آموزان را بهبود می بخشد. محققان یادگیری زبان خارجی سعی دارند که ارزشیابی را تا جایی که امکان دارد برای یادگیری زبان مفید و موثر کنند بنابر این سعی ایشان بر این است تا بهترین و موثرترین شیوه های ارزشیابی زبان را بیابند. ارزشیابی پویا که از کارهای محقق روسی ویگوتسکی سرچشمه می گیرد و بر اساس مفهوم برجسته او که همان منطقه تقریبی رشد است می باشد. هدف مطالعه حاضر این است که تاثیر ارزیابی پویا بر یادگیری گرامر دانش آموزان زبان خارجی را بررسی نماید. این تحقیق فرق بین به کارگیری ارزیابی پویا و ارزیابی غیر پویا یا ارزیابی ایستا بر میزان فراگیری گرامر زبان انگلیسی دانش آموزان سال سوم راهنمایی را مورد بررسی قرار داده است. 86 دانش آموز دختر و پسر در این تحقیق شرکت کردند که به نحو تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا، یک پیش آزمون بر اساس محتوای گرامری کتاب درسی مربوطه (که شرح آن در فصل سوم آمده است) برگذار گردید تا از همگن بودن هر دو گروه به لحاظ دانش گرامری در سطح مورد نظر اطمینان حاصل شود. نتایج حاصله از تحلیل آزمون تی حاکی از این همگنی بود. سپس گروه آزمایش به مدت شش هفته تحت روش آرزیابی پویا مورد رفتار واقع شدند. به دنبال آن، آزمون مورد اشاره در بالا مجددا به عنوان پس آزمون به هر دو گروه ارایه گردید. نتایج تحلیل حاکی از تفاوت معنا دار بین دو گروه بود. بدان معنا که گروه آزمایش تحت تاثیر روش ارزیابی پویا نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری از خود نشان دادند. لذا، اعمال این روش بر میزان موفقیت یادگیری گرامر انگلیسی برای دانش آموزان سال سوم راهنمایی اثربخش بوده است. لکن، میزان این تاثیر بر دانش آموزان پسر و دختر شرکت کننده در این مطالعه یکسان بوده است.