مخاط مری و معده متعاقب رفلاکس اسید معده دچار آسیب می گردند. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی و موسیلاژی دانه شنبلیله هدف از این مطالعه بررسی اثرات عصاره آبی دانه شنبلیله در کاهش صدمات ناشی از رفلاکس اسید معده در بافت مری و معده موش صحرایی می باشد. در این مطالعه 24 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه کنترل حیوانات با نرمال سالین (3 میلی لیتر برای هر رت) و گروه درمان با عصاره آبی دانه شنبلیله برای مدت یک هفته گاواژ شدند و در روز هفتم پرهیز غذایی اعمال شد.روز هشتم رفلاکس ازوفاژیت با لیگاتور کردن همزمان قسمت پیلور وlimiting ridge معده ایجاد و برای افزایش عملکرد رفلاکس یک برش کاردیومیوپتی طولی هم انجام شد. بعد از گذشت 24ساعت رت ها قربانی و نمونه مری و معده جهت بررسی هیستوپاتولوژی اخذ گردید. در این آزمایش گروه های شم نرمال سالین و شم عصاره نیز طراحی شدند. درجه بندی یافته های پاتولوژی بر اساس مطالعه t.y oh و همکاران (2001 ) انجام شد و داده ها با تست آماری غیر پارامتری من- ویتنی آنالیز شدند. در گروه شم جراحی و شم عصاره هیچ آسیب مخاطی در بافت مری دیده نشد، درحالیکه در گروه کنترل رفلاکس آسیب شدید مخاط مری وجود داشت. بر اساس آنالیز آماری درگروه درمان رفلاکس با عصاره آبی دانه شنبلیله میزان آسیب مری به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل رفلاکس بوده است (p<0.05). میزان شدت اروزیون و آلسر در معده در گروه کنترل نسبت به درمان به طور مشخصی بیشتر بود در حالیکه در مخاط معده گروه درمان هیچگونه ضایعه ای مشاهده نشد. بنابر نتایج این بررسی، استفاده از عصاره آبی دانه شنبلیله بطور قابل ملاحظه ای مخاط مری و معده را از صدمات ناشی از برگشت اسید معده حفظ می نماید.