30 بیمار دیالیزی از دو جنس مذکر و مونث که در محدوده ی سنی50 – 25سال بودند و از لحاظ بیماری زمینه ای مشابه بودند انتخاب شدند. در ابتدا نمونه خون در دو نوبت قبل و بعد از دیالیز از آنها گرفته شد و میزان آنزیم های فوق و مالون دی آلدئید در خون آنها تعیین گردید سپس به این گروه به مدت یک ماه قرص ویتامینc خوراکی روزانه 200 میلی گرم داده شد و در پایان دوره ی مصرف قرص در دو نوبت قبل و بعد از دیالیز نمونه خون گرفته شد و مجدداً میزان آنزیم ها و مالون دی آلدئید در خون آنها بررسی گردید. نتایج حاصل حاکی از تغییرات میانگین آنتی اکسیدان ها و مالون دی آلدئید در دوره ی قبل از مصرف قرص در مقایسه با دوره ی بعد از مصرف قرص بود (p<0.050). مقایسه میانگین آنتی اکسیدان ها بعد ازدوره ی مصرف قرص افزایش و مالون دی آلدئید کاهش نشان داد. نتایج نشان می دهد ویتامین c نقش کمکی در بهبود وضعیت آنتی اکسیدان های آنزیمی و کاهش پراکسیداسیون لیپیدی داشته است. واژگان کلیدی: استرس اکسیداتیو، نارسایی کلیه، همودیالیز، پراکسیداسیون لیپیدها، آنزیم های آنتی اکسیدان، ویتامین c

درد یکی از پروسه های مهم حفاظتی موجود در بدن است که به عنوان یک اخطار برای دوری از آسیب عمل می کند. درد توسط مکانیسم های متفاوتی در سیستم عصبی مرکزی کنترل می شود. هیپوکامپ یک ساختار از سیستم لیمبیک است که در شکل گیری حافظه، سازماندهی، ذخیره و احساس درد دخالت دارد. این ساختار در انتقال و تعدیل درد نقش مهمی را ایفا می کند. هدف از این تحقیق، بررسی درصد رابطه بین هیپوکامپ راست و چپ در ایجاد درد یک طرفه در پای چپ می باشد. در این تحقیق از 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (30±280گرم) در 6 گروه (3گروه آزمایش و 3 گروه کنترل) استفاده گردید. در گروه های آزمایش با استفاده از داروی بی حسی لیدوکائین به میزان 5/0 میکرولیتر در هسته سمت چپ، در هسته سمت راست و در دو هسته چپ و راست هیپوکامپ تزریق گردید و در گروه های کنترل سرم فیزیولوژی تزریق شد. پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر از فرمالین 5/2% به زیر پوست پای چپ عقب حیوان تزریق و میزان درد در فواصل 15 ثانیه ای برای مدت یک ساعت ثبت گردید. نتایج نشان داد که در صورت ایجاد درد در یک طرف بدن بی حسی دوطرفه هسته هیپوکامپ اثر بیشتری در افزایش درد نسبت به بی حسی هر کدام از هسته ها به تنهایی دارد و همچنین هسته contralateralهیپوکامپ تا حدی اثر بیشتری در کنترل درد نسبت به هسته ipsilateral دارد؛ یعنی، هسته سمت چپ (ipsilateral) می تواند تا میزان 98% هسته سمت راست (contralateral) بر کنترل درد اثر بگذارد. نقش هیپوکامپ در کنترل درد در فاز دوم آزمون فرمالین پررنگ تر نشان داده شد.

درد از فرآیندهای حافظتی بدن می باشد و به عنوان یکی از روندهای پیچیده در سیستم عصبی مرکزی همیشه مورد نظر محققین بوده است. در سیستم عصبی مرکزی مسیرهای متفاوتی برای کنترل درد وجود دارد. یکی از این مسیرها سیستم نزولی کنترل درد می باشد. هسته مغز میانی pag از ساختارهای شناخته شده می باشد که در انتقال و تعدیل درد نقش مهمی را ایفاء می کند. هدف از این تحقیق، بررسی درصد رابطه بین هستهpag راست و چپ در ایجاد درد یک طرفه در پای چپ می باشد. در این تحقیق از 60 موش صحرایی (30+280 گرم) نژاد ویستار در شش گروه (3 گروه آزمایش و 3 گروه کنترل) استفاده گردید. در گروه های آزمایش داروی بی حسی لیدوکائین به میزان 5/0 میکرولیتر در هسته چپ pag، در هسته سمت راست pag و در هر دو هسته چپ و راست تزریق گردید و در گروه های کنترل سرم فیزیولوژی به جای لیدوکائین در هسته های ذکر شده تزریق گردید. پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر از فرمالین 5/2% به زیر پوست پای چپ حیوان تزریق شد و میزان درد در فواصل 15 ثانیه ای برای مدت یک ساعت ثبت گردید. نتایج نشان داد که در صورت ایجاد درد در یک طرف بدن، زمانیکه هر دو هسته pag بی حس شدند، میزان درد نسبت به زمانیکه هرکدام از هسته ها بطور جداگانه بی حس شدند، افزایش یافت. با بی حس نمودن هسته pag سمت چپ درد در هر دو فاز افزایش یشتری نسبت به زمانی که هسته pag سمت راست بی حس شده بود مشاهده شد یعنی هسته ipsilateral pag اثر بیشتری در کنترل درد نسبت به هسته contralateral دارد؛ یعنی هسته سمت راستpag ((conteralateral می تواند تا میزان 99% هسته سمت چپ pag ( (ipsilateralبر کنترل درد اثر بگذارد.