تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه بین توانمندسازی روانشناختی و فرسودگی شغلی کارکنان ادارات مرکزی بانک سپه، به روش همبستگی در این سازمان انجام شد. جامعه آماری تحقیق را کارمندان ادارات مرکزی با سطح تحصیلات کارشناسی و بالاتر شامل 980 نفرتشکیل می¬دهند، که از بین آنها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و فرمول جامعه محدود کوکران تعداد 277 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا که شامل پنج بعد معنا دار بودن، خودمختاری، شایستگی، موثر بودن و اعتماد می¬باشد و پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی مسلش و جکسون که دارای ابعاد چهارگانه خستگی عاطفی، کاهش عملکرد فردی، مسخ شخصیت و درگیری می¬باشد، استفاده شده است. جهت تعیین پایایی آزمون از روش آلفای کرونباخ استفاده و روایی پرسشنامه¬ها توسط اساتید محترم راهنما و مشاور و متخصصین مورد تأیید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده¬ها از روش¬های آماری ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، آزمون دو جمله¬ای، فریدمن و کا اسکویر استفاده شده است.نتایج حاصله از آزمون فرضیات بدین ترتیب بود که توانمندسازی روانشناختی و ابعاد پنجگانه شایستگی، خودمختاری (استقلال)، معناداربودن، موثربودن و اعتماد با فرسودگی شغلی کارکنان ادارات مرکزی بانک سپه رابطه معنی¬داری دارد، از بین این ابعاد، معناداری نسبت به سایر ابعاد بالاترین و بعد اعتماد به همکاران کمترین رتبه را به خود اختصاص داده¬اند. همچنین توانمندسازی روانشناختی در جامعه مورد پژوهش در سطح مطلوبی قرار داشته و فرسودگی شغلی کارکنان در سطح نامطلوبی قرار دارد.