در این مطالعه باقیمانده 12 آفت کش پرمصرف در پسته خام با دستگاه gc/ms اندازه گیری شده است. این تحقیق براساس روش quechers بر پایه استخراج توسط استونیتریل و آبگیری با سولفات منیزیم در حضور یک نمک استوار است که پس از آن دو مرحله پاکسازی (clean-up) وجود دارد که توسط یک آمین نوع اول و دوم به نام primary secondary amine) psa) و c18صورت می گیرد. نتایج اعتبارسنجی نشان می دهد منحنی های کالیبراسیون آفت کش ها در محدوده (ng/g) 500-10 خطی است و ضریب همبستگی تمام آفت کش ها بیشتر از 0/994می باشد. میانگین درصد بازیافت آفت کش ها در آنالیز در دامنه 91/80-81/41 قرار داشته است. از نظر تکرارپذیری تمام آفت کش ها عمدتاً cv% کمتر از20% داشته اند. درصد بازیافت و تکرارپذیری با شرایط اعلام شده توسط اتحادیه اروپا مطابقت دارد. حدود شناسایی (lod) و حدود تعیین مقدار (loq) تمام آفت کش ها به ترتیب در محدوده ng/g3-ng/g2 و ng/g10-ng/g5 بوده است. متد راه اندازی شده به طور موفقیت آمیزی جهت آنالیز 50 نمونه پسته خام جمع آوری شده از سطح شهر تهران در سال 1391 استفاده گردید. نتایج آنالیزنشان می دهد از50 نمونه پایش شده در 10% نمونه ها باقیمانده آفت کش های کارباریل، فنیتروتیون و دیازینون حضور داشته اند. از نمونه های آلوده تنها 1 نمونه به هر دو آفت کش کارباریل و فنیتروتیون آلوده بود. در 4% نمونه های آلوده، آفت کش های کارباریل، فنیتروتیون و دیازینون کمتر از حدود مجاز تعیین شده توسط موسسه استاندارد ایران است و تنها آفت کش کارباریل در 6% نمونه های آلوده بیش از حد مجاز تعیین شده توسط این موسسه است.

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تورین بر رشد، ترکیب شیمیایی بدن، میزان تورین و متیونین کبد و بدن و خصوصیات بیوشیمیایی سرم ماهی قره برون (acipenser persicus) تغذیه شده با جیره حاوی مقادیر بالای پروتئین گیاهی، آزمایشی با شش سطح تورین انجام گردید. ماهیان با سطوح 05/0 (شاهد)، 28/0، 54/0، 85/0، 2/1 و 6/1 درصد تورین (متیونین ثابت، 84/0 درصد) به مدت شش هفته تغذیه شدند. پس از این دوره، نتایج نشان داد که افزایش تورین جیره باعث کاهش رشد ماهیان شد. همچنین، افزایش تورین باعث کاهش غذاگیری از هفته سوم در تیمارهای 6/1-54/0 درصد تورین شد. افزایش تورین باعث افزایش رطوبت و کاهش چربی و نسبت چربی به پروتئین لاشه شد ولی بر پروتئین و خاکستر لاشه اثری نداشت. همچنین افزایش تورین باعث تغییر میزان گلوکز سرم و کاهش میزان کلسترول، تری¬گلیسرید ، پروتئین کل و گلبولین سرم شد ولی بر میزان آلبومبن سرم تاثیری نداشت. افزایش تورین به میزان 28/0 درصد، باعث افزایش تورین کبد شد ولی در سطوح بالاتر تورین، میزان تورین کبد کاهش یافت. افزایش تورین جیره باعث افزایش تورین بدن نسبت به گروه شاهد شد. افزایش تورین جیره باعث تغییر مقدار متیونین کبد و بدن شد ولی این تغییرات روند مشخصی نداشتند. در آزمایش دوم، ماهیان به مدت شش هفته با جیره¬های حاوی سطوح مختلف تورین و متیونین (تیمار شاهد = 04/0 درصد تورین، 7/0 درصد متیونین؛ تیمار تورین = 15/0 درصد تورین، 7/0 درصد متیونین؛ تیمار متیونین = 04/0 درصد تورین، 9/0 درصد متیونین؛ تیمار تورین + متیونین = 15/0 درصد تورین، 9/0 درصد متیونین) تغذیه شدند. پس از این دوره نتایج نشان داد که غذاگیری ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد، پس از سه هفته کاهش یافت و این گروه پایین¬ترین وزن نهایی را داشتند. افزودن تورین یا متیونین به جیره شاهد باعث افزایش رشد شد. همچنین، افزایش همزمان تورین و متیونین، بیشترین رشد را ایجاد نمود. کمترین درصد چربی و نسبت چربی به پروتئین لاشه در گروه شاهد دیده شد. افزودن تورین و متیونین باعث افزایش چربی و نسبت چربی به پروتئین لاشه شد ولی افزودن همزمان تورین و متیونین باعث کاهش چربی و نسبت چربی به پروتئین نسبت به گروه تورین و گروه متیونین گردید. گلوکز سرم در گروه تورین + متیونین به طور معنی¬داری کمتر از سایر گروه¬ها بود. کمبود تورین باعث افزایش کلسترول سرم شد. افزودن تورین به جیره باعث افزایش تورین کبد شد ولی افزودن همزمان تورین و متیونین به جیره تاثیری بر تورین کبد نداشت. مقدار متیونین کبد در تیمار تورین از سایر تیمارها کمتر بود. در نهایت نتیجه¬گیری می¬شود که افزودن تورین به جیره حاوی مقادیر بالای پروتئین گیاهی و سطح متیونین بهینه، باعث کاهش رشد در ماهی قره برون می¬شود. ولی در صورت پایین بودن متیونین، افزودن تورین باعث افزایش رشد می¬شود. افزودن همزمان 1/0 درصد تورین و 2/0 درصد متیونین به جیره حاوی مقادیر بالای پروتئین گیاهی باعث جمع شدن اثر مثبت تورین و متیونین بر رشد قره برون می-شود. همچنین، تورین و متیونین جیره بر چربی لاشه تاثیر می¬گذارند که می¬تواند حاکی از اثر این مواد سولفوره بر متابولیسم انرژی در این گونه باشد؛ اگرچه نتایج فعلی بر خلاف سایر مطالعات بوده است. میزان تورین کبد وابسته به میزان تورین جیره است ولی میزان متیونین ارتباط مشخصی را با میزان تورین جیره نشان نداد.

شواهدی وجود دارد که برخی از مکمل ها که به ظاهر مجاز به فروش هستند حاوی هورمون هایی هستند که بر روی برچسب فراورده ذکر نشده اند و این مواد توسط مقررات دوپینگ "سازمان کمیته بین المللی المپیک" و "آژانس مبارزه با دوپینگ جهانی" (wada)ممنوع اعلام شده اند.وجود این هورمون های استروئیدی آنابولیک در مکمل های ورزشی می تواند بعنوان یک عمل تقلب و غیر مجاز محسوب شده و در سلامت مصرف کنندگان که عمدتاً ورزشکاران می باشند، تأثیر گذارد. در بیشتر کشورهای دنیا این هورمون ها شناسائی و اندازه گیری می شوندکه با توجه به نیاز روزافزون ورزشکاران به این مکمل ها، اندازه گیری این هورمون ها و تأیید سلامت و تقلبی بودن یا نبودن این محصولات از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد.هدف از این مطالعه اندازه گیری هورمون های آنابولیک(متیل تستوسترون و4-آندروستن دیون) در مکمل های ورزشی می باشد که در صورت شناسائی این هورمون ها می توان گام های مهمی در جهت ارتقای سطح سلامت ورزشکاران برداشت زیرا سوءاستفاده از این مکمل های تقلبیخطرات جدی و تهدیدکنندهسلامت برای ورزشکاران محسوب می شوند.در این مطالعه جهت تعیین میزان هورمون های استروئیدی در مکمل های ورزشی از دستگاه کروماتوگرافی مایع به همراه طیف سنجی جرمی (lc-ms/ms) استفاده شده است.برای تعیین مقدار هم زمان هورمون ها ازیونیزاسیون الکترواسپری ((esiدر مود مثبت (positive mode)در برنامه ی mrm به کار گرفته شد.برای غلبه بر اثرات ماتریکس و تعیین مقداراز منحنی کالیبراسیون به روش نمونه های تلفیق یافته با ماتریکس(matrix match) استفاده گردید. حد تعیین مقدار (loq)برای دو هورمون متیل تستوسترون و4- آندروستن دیون 1ng/gو حد تشخیص (lod) نیز برای هر دو هورمون اندازه گیری شده 0.5ng/g بدست آمده است.روش اندازه گیری هورمون ها اعتبارسنجی شده و نتایج نشان می دهد که درصد بازیافت هورمونآندروستن دیون در دامنه ی 70/120-88/71 و برای هورمون متیل تستوسترون در دامنه ی 98/113-31/77 بدست آمده است.از نظر تکرارپذیری (cv%) برای هورمون آندروستن دیون در محدوده ی 51/20-06/2% و برای هورمون متیل تستوسترون در محدوده ی 12/15-44/1% بدست آمده است. در این مطالعه حد تشخیص، حد کمی بودن و دامنه ی خطی روش آنالیز استروئیدهای آنابولیک در مکمل های ورزشی قابل قبول است و متد بهینه سازی شده از اعتبار لازم جهت آنالیز نمونه ای واقعی برخوردار بوده است. بر اساس نتایج بدست آمده بیشترین میزان آلودگی به هورمون آندروستن دیون می باشد و از تعداد 30 نمونه ی آنالیز شدهتعداد21عدد از نمونه ها با هورمون 4-آندروستن دیون آلوده می باشند.